ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻣﻌﺎدﻻت ﺳﺎﺧﺘﺎري ﻧﺎﮔﻮﯾﯽ ﻫﯿﺠﺎﻧﯽ ﺑﺮاﺳﺎس ﺟﻮ ﻋﺎﻃﻔﯽ ﺧﺎﻧﻮاده و ﺳﺒﮏﻫﺎي دﻟﺒﺴﺘﮕﯽ ﺑﺎ ﻣﯿﺎﻧﺠﯿﮕﺮي ﺗﻤﺎﯾﺰﯾﺎﻓﺘﮕﯽ و ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺑﺪﻧﯽ اﻓﺮاد ﻣﺘﺄﻫﻞ

Analysis of structural equations of emotional distress based on family emotional atmosphere and attachment styles mediated by differentiation and body image of married people

زمينه و هدف: تحقيقات نشان داده‌اند كه ناگويي هيجاني مي تواند متاثر از تصوير بدني و شرايط خانوادگي باشد. بنابراين؛ پژوهش حاضر با هدف تحليل معادلات ساختاري ناگويي هيجاني بر اساس جو عاطفي خانواده و سبك هاي دلبستگي با ميانجيگري تمايزيافتگي و تصوير بدني انجام شد. مواد و روش‌ها: روش پژوهش توصيفي-همبستگي از نوع معادلات ساختاري است. جامعه آماري، متشكل از كليه زنان و مردان متأهل ساكن منطقه 2 شهر تهران در سال 1399 بود. حجم نمونه با استفاده از روش پيشنهادي شوماخر و لوماكس (2004)، 400 نفر برآورد شد. روش نمونه گيري به صورت در دسترس و آنلاين انجام شد. ابزار تحقيق شامل پرسشنامه هاي پژوهش شامل ناگويي خلقي تورنتو (1994)، جو عاطفي خانواده هيل برن (1964)، سبك هاي دلبستگي كولينز و ريد (1990)، تمايزيافتگي اسكورن و فريدلندر (1988) و تصوير بدني مديروس و گارسيا (2002)، بودند. جهت تجزيه و تحليل داده ها، از تكنيك مدل يابي معادلات ساختاري در محيط نرم افزار AMOS استفاده شد. يافته‌ها: يافته ها نشان داد كه سبك دلبستگي اضطرابي به صورت مثبت و سبك وابستگي و نزديك بودن، جو عاطفي خانواده، تمايز يافتگي خود و تصوير بدني به صورت منفي و معنادار بر ناگويي هيجاني اثر دارند. همچنين تمايز يافتگي خود، اثر سبك دلبستگي اضطرابي بر ناگويي هيجاني را به صورت مثبت و اثر سبك دلبستگي نزديك بودن بر ناگويي هيجاني را به صورت منفي و معنادار ميانجيگري مي كند. تصوير بدني اثر سبك دلبستگي اضطرابي بر ناگويي هيجاني را به صورت مثبت و اثر سبك دلبستگي نزديك بودن بر ناگويي هيجاني را به صورت منفي و معنادار ميانجيگري مي­كند. تمايزيافتگي خود و تصوير بدني اثر جو عاطفي خانواده بر ناگويي هيجاني را به صورت منفي و معنادار ميانجيگري مي كند. نتيجه‌گيري: به نظر مي رسد كه بهبود جو عاطفي خانواده و سبك دلبستگي هم به طور مستقيم و هم از طريق افزايش تمايريافتگي خود و بهبود تصوير بدني، در كاهش ناگويي هيجاني افراد متأهل موثر هستند.

Aim and Background: Research has shown that emotional distress can be affected by body image and family circumstances. Therefore; the aim of this study was to analyze the structural equations of emotional malaise based on family emotional atmosphere and attachment styles mediated by differentiation and body image. Methods and Materials: The research method is descriptive-correlation of structural equations. The statistical population consisted of all married men and women living in District 2 of Tehran in 1399. The sample size was estimated to be 400 using the method proposed by Schumacher and Lomax (2004). Sampling method was available and online. Research tools included questionnaires including Toronto Mood Disorder (1994), Hillburn Family Emotional Atmosphere (1964), Collins and Reed Attachment Styles (1990), Scorne and Friedlander (1988) Differentiation, and Director and Garcia (2002) Body Image. They were. To analyze the data, structural equation modeling technique was used in AMOS software environment. Findings: Findings showed that anxious attachment style has a positive and dependency and closeness style, family emotional atmosphere, self-differentiation and body image have a negative and significant effect on emotional malaise. It also mediates the effect of anxiety attachment style on emotional malaise in a positive way and the effect of closeness attachment style on emotional malaise in a negative and significant way. Body image mediates the effect of anxiety attachment style on emotional malaise in a positive way and the effect of closeness attachment style on emotional malaise in a negative and meaningful way. Self-differentiation mediates and Body images the effect of family emotional climate on emotional malaise in a negative and meaningful way. Conclusions: It seems that improving the emotional atmosphere of the family and attachment style, both directly and by increasing their self-esteem and improving their body image, is effective in reducing emotional distress in married people.