محاسبه شاخص ضريب جيني و بررسي اثرات آن بر آلودگي محيط زيست در ايران

مطالعه حاضر به بررسي رابطه نابرابري توزيع درآمد و آلودگي محيط زيست (انتشار CO2) با استفاده از داده هاي استاني كشور ايران طي سال هاي 1386-1395 پرداخته است. براي اين منظور، جهت بررسي وضعيت توزيع درآمد شاخص ضريب جيني به عنوان پراكسي نابرابري توزيع درآمد و انتشار كربن به تفكيك استان هاي ايران با استفاده از تئوري هاي موجود مورد محاسبه قرار گرفت. نتايج حاصل از محاسبات ضريب جيني نشان از آن دارد كه طي سال هاي مورد مطالعه روند شاخص كاملا نوساني بوده است، اما در مجموع از 0/44در سال 1386 به 0/38در سال 1395 كاهش يافته است. همچنين نتايج محاسبات ميزان انتشار كربن نشان از آن دارد كه در مجموع بيشترين ميزان انتشار (72 درصد) از بخش هاي صنعت، نيروگاه و حمل و نقل صورت ميگيرد. نتايج حاصل از تخمين مدل نشان مي دهد كه ضريب جيني اثري مثبت بر ميزان انتشار كربن دارد و با افزايش يك درصدي نابرابري درآمدي، ميزان انتشار كربن 0/31 درصد افزايش مي يابد. اثرات توليد ناخالص داخلي، صنعتي سازي و مصرف انرژي بر ميزان انتشار كربن در ايران مثبت است. به طوريكه با افزايش يك درصدي متغيرهاي مزبور، ميزان آلودگي به ترتيب 0/07، 0/07و 0/004درصد افزايش خواهد يافت.