تحليل محتوايي فيلم دوازده مرد خشمگين و نسبت آن با آموزش فلسفه ي زباني تاريخ

با پيشرفت و اشاعۀ فناوري‌هاي آموزشي، غالب شاخه‌هاي علوم نظري و عملي براي آموزش و انتقال مفاهيم خويش از اين ابزارها بهره مي‌جويند. تاريخ‌پژوهان نيز براي آموزش تاريخ عيني و نظري به استفاده از فناوري‌هاي آموزشي (فيلم‌هاي تاريخي) مبادرت كرده‌اند. يكي از اين فيلم‌ها كه در نسبت با آموزش فلسفۀ زباني تاريخ قرار مي‌گيرد، دوازده مرد خشمگين است. در اين پژوهش، برپايۀ روش تفسيري، فيلم دوازده مرد خشمگين در نسبت با آموزش فلسفۀ زباني تاريخ بررسي شده است. هدف اصلي پژوهش اين است كه مفاهيم اصلي و پايه‌اي فلسفۀ تاريخ را براي امر آموزش قابل فهم كند. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه مي‌توان نزاع گفتماني بين پوزيتيويست‌ها و تفسيرگراها، به‌عبارتي عين‌گراها و ذهن‌گراها، را برپايۀ محتواي اين فيلم آموزش داد كه درنتيجۀ آن مفاهيمي همچون ذهن، عينيت، ارزش، درك را در تكوين آموزش فهم‌پذيرتر كرد و به اين مهم نيز واقف شد كه روايت‌هاي تاريخي نيز درنتيجۀ فاصلۀ زماني بين راوي و امرهاي واقع با تشكيك مواجه خواهند بود.