تحليل كاركردهاي گسست گفتماني‌ دررمان نگران نباش اثر مهسا محب علي : رويكردي نشانه –معناشناختي به تحليل گفتمان ادبي

مقالۀ پيش ‌رو مي‌كوشد‌ تا با اتكا بر رويكرد نشانه‌معناشناسي به تحليل گفتمان ادبي، بررسي و دسته‌بندي‌ سازوكارهاي زبان‌شناختي ‌و نشانه‌معنايي‌ گسست‌ گفتماني در رمان نگران نباش اثر مهسا محب‌علي، از نويسندگان نسل چهارم ادبيات داستاني فارسي، بپردازد. روش‌ تحقيق توصيفي ـ تحليلي است. هدف نگارنده اين است كه با تكيه بر گفتمان ادبي اين نويسنده، نشان دهد چگونه گسست‌ها درون گفتمان شكل مي‌گيرد و فرايند توليد و دريافت معنا را تحت تأثير قرار مي‌دهد. در اين پژوهش، به اين پرسش‌ها پاسخ داده شده: انواع گسست گفتماني در اين رمان كدام‌اند؟ كاركردهاي زبان‌شناختي و نشانه‌معنايي آن‌ها چيست؟ طبق نتايج تحقيق، بسته به نوع حضور نشانه‌شناختي سوژۀ داستاني كه مبتني بر نظام گفتماني بوِشي است، گسست را مي‌توان در دو دستۀ كلي زبان‌شناختي و نشانه‌معنايي واكاوي كرد. فرضيه و استدلال اصلي پژوهش حاضر اين است كه كنش داستاني تحت تأثير مؤلفه‌هاي تنِشي، بوِشي و رخدادي ـ پديداري، داراي نقش ثانويه است و برون‌داد آن ‌گسست نشانه‌معنايي است با كاركردهاي عاطفي، حسي ـ ادراكي ، هويتي و بوِشي.