مباني فقهي امام خميني در دفاع مقدس

انقلاب اسلامي به رهبري امام خميني، پديدۀ شگفتي بود كه جهان را به حيرت فرو برد و آنچه را كه ناممكن مي‎نمود، تحقق عيني بخشيد. ايشان اسلام واقعي را عرضه كرد؛ اسلامي كه توان مديريت جامعه در ابعاد گوناگون امور داخلي و خارجي نظير ايستادگي در برابر شرق و غرب و دفاع از بيضۀ اسلام و حفظ كشور اسلامي را دارد و اينكه نظام اسلامي نظامي نيرومند است و دين در متن زندگي مردم از گهواره تا گور جاي دارد و حفظ نظام واجب و اختلال در آن حرام است. اين نگاه فقهي امام در مقابل ديدگاه رقيب موجب شد كه حركت جديدي در جهان ايجاد شود و همين مسئله سبب كينۀ دشمنان اسلام شد و جنگ را توسط صدام عليه ايران تحميل كردند و هشت سال مستكبران جهاني و منطقه‎اي با تمام امكانات از عراق حمايت كردند و امام خميني با نفس مسيحايي خود ملت را به دفاع عزتمندانه از كشور فراخواند و دشمن را زمين‎گير كرد. ازاين‌رو انقلاب اسلامي به‌عنوان يك نظام حكومتي با روحيۀ عزت و كرامت رخ نمود. اين نوشتار در پي بررسي شبهات و ديدگاه‌هاي رقيب در زمينۀ علل تداوم جنگ، ورود به خاك عراق و عدم پذيرش آتش‌بس و مباني فقاهتي امام خميني در دفاع مقدس است و با روش توصيفي ـ تحليلي و گردآوري اطلاعات كتابخانه‎اي موضوع بيان شده است.