تأثير عقل و ايمان در رستگاري و نجات انسان از ديدگاه قرآن و عهد جديد

يكي از مسائل مهم الهياتي در اديان الهي، نجات و رستگاري است. از نگاه اسلام، هرچند خداوند، نجات‌بخش است، اما انسان با اختيار و نقش فعال خود، پذيرنده نجات الهي است. قرآن، به نقش انسان در رسيدن به رستگاري تأكيد دارد و بيان مي‌دارد كه انسان براي رسيدن به رستگاري بايد مجدانه دستورهاي الهي را اطاعت كند؛ همچنين بايد همه قواي خود، از جمله «عقل» را به‌كار گيرد تا در نهايت به نجات و رستگاري نائل شود. در مسيحيت نجات و رستگاري در گرو ايمان به مسيح است كه براي بشر به ارمغان آورده است و معتقدند كه انسان در اسارت گناه و مرگ است و از ناحيه خود قابليت نجات ندارد، خداوند با حضور مستقيم خود در كالبد مسيح و با فديه‌شدنش، تاوان گناه انسان را مي‌پردازد و او را از اسارت گناه نجات مي‌دهد. در عهد جديد بر اين باور تأكيد شده كه ايمان به مسيح عامل نجات انسان است. اين پژوهش پاسخي است به اين پرسش كه تأثير عقل و ايمان، بر رستگاري و نجات انسان در قرآن و عهد جديد چگونه بيان شده است؟ و ديگر اينكه آيا آموزه‌ها و باورهاي اسلام بيشتر مبتني بر عقلانيت است يا مسيحيت؟ طبق يافته‌هاي تحقيق، در عهد جديد، بيشتر آموزه‌ها، توحيد، تثليث و تجسد، تنها مبتني بر ايمان بدون دليل عقلي است، اما در قرآن مبتني بر عقل و ايمان.