واكاوي تجارب‌زيسته دانشجو-معلمان از تعامل هويت حرفه‌اي و فلسفه تربيتي شخصي آنها

هدف از پژوهش حاضر، واكاوي روايت تجارب زيستۀ دانشجو معلمان از تعامل هويت حرفه اي و فلسفۀ تربيتي شخصي آن ها در دوران دانشگاه است. در اين راستا، رويكرد پژوهش، كيفي و ازنوع روايي است و هويت حرفه اي اين قشر فرهنگي، متناسب با فلسفۀ تربيتي شخصي خود آن‌ها بررسي شده است. ابزار گردآوري داده ها مشتمل بر سياهۀ پرسش هاي بازپاسخ دانشجو معلمان است و نمونه گيري را به صورت هدفمند و تا رسيدن به اصل اشباع نظري داده ها ادامه داده ايم. بدين منظور، خود زيست‌نگاري هفده نفر از دانشجو معلمان دانشگاه فرهنگيان كرمان را ازميان پنجاه دانشجو معلم در سال تحصيلي 1394-1395 گرد آورده ايم. در مرحلۀ اجراي پژوهش، نوشته هاي روايي دانشجو معلمان را بازبيني و چهارچوب گردآوري روايت ها را درقالب نوعي توالي تقويمي تدوين كرده ايم؛ از اين روي، پرسش هايي درخصوص تجربه هاي قبل، حين و بعداز ورود به حرفۀ معلمي طراحي و درنهايت، يافته هاي اين روايت پژوهي را با استفاده از الگوي كاترين كارتر (1993) تحليل و تفسير كرده ايم. نتايج به دست آمده از بررسي تعامل هويت حرفه اي با فلسفۀ تربيتي شخصي دانشجو معلمان را مي توان درقالب چهار مقولۀ اصلي بدين شرح بيان كرد: نوع نگاه فرد به هويت حرفه اي خويش؛ نوع نگاه فرد به هويت حرفه اي خويش ازمنظر عملكرد حرفه اي ديگران؛ نوع نگاه ديگران به هويت حرفه اي فرد؛ نوع نگاه فلسفي فرد به زندگي و حرفۀ خود. نتايج اين پژوهش، الهام‌بخش نوعي نگاه متفاوت دانشجو معلمان به شغل و حرفۀ آيندۀ خود است تا از اين طريق به شناختي ژرف تر دربارۀ هويت حرفه اي خويش دست يابند.