تبارشناسي خاندان كامكار: كارگزاران خراسان در سدۀ سوم و چهارم هجري

كامكاران از خاندان‌هاي ايراني سده‌هاي نخستين هجري و از دهقانان بنام خراسان بودند (حدود 31ـ309ق). نام اين خاندان برگرفته و منتسب به كامكار، دهقان مروي و از فرزندان يزدگرد سوم، آخرين پادشاه ساساني (632ـ651م)، است. برخي از اعضاي اين خاندان در دستگاه حكومتي طاهريان (205ـ259ق)، صفاريان (247ـ393ق) و سامانيان (261ـ395ق) جايگاه و مناصبي داشته‌اند. در پژوهش حاضر به روش توصيفي ـ تحليلي به معرفي آنان و مناصب كشوري و لشگري ايشان پرداخته خواهد شد. اين خاندان امارت بخش‌هايي از خراسان و فرماندهي لشكر امراي خراسان را بر عهده داشتند. معروف‌ترين شخصيت اين خاندان، احمد بن سهل بن هاشم (د.307ق) بود. پدر و برادران او نيز دبير و منجم بودند. اين خاندان علاوه بر نقش سياسي ـ نظامي، با حمايت از ادبا و دانشمندان در ماندگاري علم و فرهنگ ايران نيز مؤثر بودند.