مقايسه عملكرد شغلي پرستاران مبتني برآيين اخلاق پرستاري در بخش مراقبت ويژه با بخش هاي عمومي درشهر اصفهان در سال 1398

مقدمه: عملكرد اخلاقي، يكي از مؤلفه هاي اصلي در ارائۀ مراقبت كل نگر و با كيفيت به مددجويان مي‌باشد. بنابراين با توجه به اهميت مسألۀ اخلاق پرستاري، تحقيق حاضر با هدف مقايسۀ عملكرد شغلي پرستاران، مبتني بر آيين اخلاق پرستاري در بخش‌هاي مراقبت ويژه و عمومي انجام شد.روش كار: پژوهش حاضر به روش مقطعي بود. تعداد 160 نفر از پرستاران شاغل در بخش هاي ويژه و عمومي در بيمارستان هاي منتخب اصفهان به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزار پرسشنامۀ استاندارد سنجش عملكرد پرستاران به آيين اخلاق پرستاري با روايي و پايايي آن از قبل تعيين شده است. تجزيه و تحليل داده‌هاي جمع‌آوري شده در سطح خطاي پنج درصد و با استفاده از نسخه 22 نرم افزار SPSS و آزمون تي مستقل و واريانس چند متغيره انجام گشت.يافته ها: بهترين عملكرد شغلي پرستاران در بخش هاي عمومي در مؤلفه‌هاي پرستار و جامعه، پرستار و ارائۀ خدمات باليني و ضعيف ترين عملكرد، در مورد مؤلفۀ پرستار، آموزش و پژوهش بود. در ميان پرستاران بخش‌هاي ويژه، بهترين عملكرد شغلي پرستاران در مؤلفه‌هاي پرستار و ارائۀ خدمات باليني و ضعيف ترين عملكرد، در زمينۀ مؤلفۀ پرستار و همكار بود. ميانگين امتياز عملكرد شغلي پرستاران بر آيين اخلاق پرستاري در بخش‌هاي مراقبت ويژه بيشتر بود (0.001 p).نتيجه گيري: عملكرد شغلي پرستاران مبتني بر آيين اخلاق پرستاري در پرستاران بخش‌هاي مراقبت ويژه، نسبت به پرستاران بخش‌هاي عمومي در سطح بالا مشاهده شد. بنابراين پيشنهاد مي‌شود پرستاران بخش‌هاي عمومي با كدهاي اخلاق پرستاري بيشتر آشنا شوند.