تحليل جنبشي و هندسي تاقديس دالان در زاگرس مياني

كوهزاد زاگرس به عنوان بخش مياني كمربند كوهزايي آلپ-هيماليا يكي از فعال ترين كمربندهاي چين خورده تراست در روي زمين و يكي از بخش هاي فعال در زمين ساخت خاورميانه مي باشد. به نظر مي رسد نمك هرمز به عنوان سطح جدايش اصلي به همراه ساير سطوح جدايش مياني مسئول رفتار غيرطبيعي پوشش رسوبي زاگرس مياني باشد و همچنين توسعه ساختارهاي چين خورده بزرگ مانند چين هاي جدايشي و چين هاي مهاجرت گسلي با تغيير در طول موج و عمق را كنترل كنند. تاقديس دالان در جنوب غربي زاگرس مياني و در پهنه فارس قرار دارد و در سطح آن نهشته هاي اليگوميوسن برونزد دارند. با تحليل برش هاي ساختاري رسم شده، مشخص شد كه دالان به‌طور كلي يك تاقديس متقارن و داراي تمايل اندك به سمت شمال شرق است. مقايسه موقعيت محور و سطح محوري تاقديس در سه برش aa’، bb’ و cc’نشان مي‌دهد كه در روند محور اين تاقديس حدود 15 درجه چرخش به سمت جنوب شرقي صورت گرفته است. همچنين با توجه به زاويه بين يال‌ها در بخش هاي مختلف، تاقديس در هر سه برش در محدوده چين‌هاي باز قرار دارد و در طبقه بندي رمزي در محدوده چين‌هاي 1B-1C قرار مي‌گيرد. براساس تحليل‌ هندسي و جنبشي و مقايسه با مدل‌هاي موجود براساس تحليل‌ هندسي و جنبشي و مقايسه با مدل‌هاي موجود مانند ستارزاده  و همكاران (2000) و ميترا (2003)، تاقديس دالان از نوع چين‌هاي جدايشي است كه اين چين‌ها با مدل چرخش در يال‌ها و انتقال مواد به سمت هسته تاقديس مطابقت بيشتري دارند. تاقديس دالان از نوع چين‌هاي جدايشي است كه اين چين‌ها با مدل چرخش در يال‌ها و انتقال مواد به سمت هسته تاقديس مطابقت بيشتري دارند.