محيط تكتونورسوبي نهشته‌هاي تبخيري كربناته ژوراسيك پسين پهنه راور، جنوب بلوك طبس

پهنه راور واقع در جنوب بلوك طبس، سرزميني گوه‌اي شكل است كه بين دو گسل مرزي نايبند در شرق و كوهبنان در غرب محصور گشته است. نهشته‌هاي دوران دوم خصوصاً رخساره‌هاي ژوراسيك از گسترش، تنوع و رخنمون‌هاي مناسبي در اين پهنه برخوردار هستند. نهشته‌هاي تبخيري كربناته ژوراسيك پسين موسوم به آهك‌هاي پكتن‌دار، سري راور، گچ مگو و تبخيري‌هاي قرمز بيدو مهم‌ترين بخش‌هاي سازنده اين نهشته‌ها هستند. نهشته‌هاي مذكور در پنج برش زمين‌شناسي در مناطق حورجند، لكركوه1 و 2، خورند و شرق بهاباد به ترتيب از جنوب به شمال بررسي شده‌اند. 11 رخساره‌ شاخص در اين نهشته‌ها شناسايي شد كه به محيط‌هاي كمربند پهنه‌هاي جزر و مدي، لاگون، پشته‌هاي كربناته و درياي آزاد ختم مي‌شوند. بررسي تغييرات رخساره‌اي حكايت از تشكيل تبخيري‌ها در يك محيط پلاتفرمي احتمالاً شبيه به رمپ كربناتي كم عمق هموكلينال دارد. اين حوضههاي سبخايي به شكل نوارهاي باريك و طويلي در راستاي شمال غربي گسترش داشته‌اند. در مقابل در راستاي عمود بر روند حوضه به سمت شرق يا غرب اين نهشته‌ها جاي خود را به رسوبات تخريبي با رخساره‌هاي عميق‌تر و لغزش‌هاي زير دريايي در سازندهاي هجدك و بغمشاه داده‌اند. از آنجايي كه كربنات‌هاي كرتاسه با ناپيوستگي زاويه‌دار در پهنه راور اغلب سازندهاي مذكور را مي‌پوشاند بنابراين حوضه رسوبي مي‌بايست در ژوراسيك پسين تكاپوي تكتونيكي بارزي را پشت سر گذاشته باشد. اين جنبش تكتونيكي ممكن است مربوط به مرحله ريفت قاره‌اي بوده و تغييرات رخساره‌اي جانبي مربوط به رسوبگذاري بر روي بلوك گسله‌ها و يا دره‌هاي حاشيه آنها باشد.