شناسايي و رتبه بندي ابعاد ايده دانش محتوايي تعليم و تربيت در دانشگاه فرهنگيان منطقه 9 كشور

Identifying and Ranking the Dimensions of Education Content Knowledge in Farhangian University of Region 9

هدف كلي پژوهش حاضر شناسايي و رتبه بندي ابعاد دانش محتوايي تعليم و تربيت در دانشگاه فرهنگيان منطقه 9 است. اين مطالعه كاربردي با رويكردي مختلط با استفاده از يك رويكرد كيفي و كمّي با طرح اكتشافي انجام شد. در بخش كيفي از روش دلفي استفاده شده و در بخش كمّي نيز از روش پيمايشي توصيفي استفاده شد. در بخش كيفي، جامعه آماري شامل 20 نفر از اساتيد دانشگاه فرهنگيان منطقه 9 بود كه 10 نفر از آنها به روش نمونه گيري هدفمند و براساس قانون اشباع انتخاب شدند و 263 عضو هيئت علمي، اساتيد مأمور و مدرس مدعو دانشگاه فرهنگيان منطقه 9 كشور شامل (سمنان، مازندران و گلستان) در بخش كمّي قرار داشتند كه 156 نفر از آنها با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه بندي شده براساس فرمول كوكران به عنوان نمونه انتخاب شدند. براي جمع­آوري داده­ها از پرسشنامه دانش محتوايي تعليم و تربيت (محقق ساخته) با 82 سؤال استفاده شد. روايي و ميزان اعتبار ابزارها توسط متخصصان تأييد شد و پايايي تركيبي و آلفاي كرونباخ نيز بالاتر از 0/7 محاسبه شد. نتايج نشان داد كه دانش محتواي آموزش داراي 5 بعد مضمون دانش تدريس اثربخش، مضمون دانش محتوايي و دانش پداگوژيكي، مضمون تخصص در محتواي علمي، مضمون دانش تعامل با دانشجو معلمان، مضمون اقدامات مبتني بر PCK در دانشگاه فرهنگيان» است كه از اين ميان مضمون دانش محتوايي و دانش پداگوژيكي بالاترين ضريب استاندارد و درجه همبستگي را دارا بودند.

The general purpose of this study is to identify and rank the dimensions of education content knowledge in Farhangian University of Region 9. This applied study was carried using a mixed method involving qualitative and quantitative approaches with an exploratory design. In the qualitative phase, the Delphi method was used, whereas the quantitative phase involved descriptive survey method. The statistical population in the qualitative phase included 20 faculty members of Farhangian University of Region 9, of whom ten were selected by purposive sampling method and based on saturation law. As far as the quantitative phase was concerned, the statistical population involved 263 faculty members, visiting professors and visiting lecturers of Farhangian University of Region 9 of the country (the provinces of Semnan, Mazandaran and Golestan), of whom 156 were selected as participants using random sampling method based on Cochran's formula. To collect the data, the Education Content Knowledge Questionnaire (researcher-made) including 82 items was used. The validity and reliability of the instruments were confirmed by experts in the field, and the combined reliability and Cronbach's alpha were calculated to be higher than 0.7. The results showed that education content knowledge has 5 dimensions: knowledge of effective teaching, content knowledge and pedagogical knowledge, specialization in scientific content, knowledge of interaction with student-teachers, and PCK-based actions in Farhangian University. Content knowledge and pedagogical knowledge had the highest standard coefficient and degree of correlation.