تدوين و آزمون الگوي آموزش شهروندي جهاني در نظام آموزش و پرورش ايران

«جهاني‌شدن» شكل جديدي از شهروندي تحت عنوان «شهروندي جهاني» را مطرح نموده و عليرغم گسترش توجه به اين مفهوم در نظام‌هاي آموزشي كشورهاي مختلف، توافق چنداني در خصوص تعريف، ابعاد و مولفه‌هاي آن وجود ندارد. اين پژوهش به منظور تدوين و آزمون مدلي براي آموزش شهروندي جهاني در نظام آموزش وپرورش ايران با روش تحقيق تركيبي (كيفي و كمي) متوالي اكتشافي، انجام شده است. مشاركت كنندگان بخش كيفي، تعداد 10 نفر از صاحبنظران، خبرگان و سياستگذاران حوزه آموزش و پرورش هستند كه با روش نمونه‌گيري هدفمند و تكنيك اشباع نظري، انتخاب شدند. در بخش كمي نيز، جامعه آماري شامل كليه دبيران جامعه شناسي مناطق نوزده گانه شهر تهران مي‌باشد كه از اين ميان، تعداد 240 نفر با روش نمونه‌گيري خوشه‌اي، به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. براي گردآوري داده‌ها از دو ابزار مصاحبه نيمه‌ساختار يافته و پرسشنامه محقق ساخته، استفاده شده است. تحليل داده‌هاي كيفي با بهره‌گيري از روش تحليل شبكه مضامين (مضامين پايه، سازمان دهنده، مضامين فراگير) و تحليل داده‌هاي كمي از طريق آزمون‌هاي آماري تي، آزمون ويل كاكسون و تحليل عاملي تاييدي با استفاده از نرم افزارهاي SPSS و PLS، انجام شده است. يافته‌هاي بخش كيفي؛ نشان دهنده الگويي شامل 3 مضمون فراگير (دانشي، نگرشي و مهارتي)؛ 21 مضمون سازمان دهنده و 147 مضمون پايه مي‌باشد. نتايج حاصل از آزمون اين الگو در بخش كمي نيز بيانگر برازش بسيار قوي الگوي آموزش شهروندي جهاني در نظام آموزش و پرورش ايران بوده و اينكه تمامي ابعاد و مولفه‌هاي اين مدل، از نظر دبيران نمونه پژوهش، حائز اهميتي بالا است.