شناسايي مؤلفه‌هاي مؤثر بر سرمايه اجتماعي در مواجهه با بيگانگي اجتماعي (موردمطالعه دانشجويان دانشگاه تهران و دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقيقات)

هدف مطالعه حاضر شناخت عوامل مؤثر بر ارتقا سرمايه اجتماعي و تأثير آن در كاهش بيگانگي اجتماعي است. روش اين مطالعه تركيبي و از نوع تودرتو (لانه‌اي) است، جمع‌آوري داده‌ها در بخش كمي و كيفي (پيمايش پديدار شناختي) به‌صورت هم‌زمان انجام شد. در بخش كمي با استفاده از دو پرسشنامه بيگانگي اجتماعي و سرمايه اجتماعي داده‌ها از 410 نفر دانشجوي دانشگاه علوم تحقيقات و دانشگاه تهران به شيوه نمونه‌گيري طبقه‌اي نسبتي گردآوري شد، در بخش كيفي با روش نمونه‌گيري هدفمند و مصاحبه نيمه ساختاريافته با 16 نفر و رسيدن به مرحله اشباع نظري، داده‌ها جمع‌آوري گرديد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارهاي SPSS25 Atlas ti تجزيه‌وتحليل شد. يافته‌هاي بخش كمي نشان داد، متغير بيگانگي اجتماعي با متغيرهاي همدلي (0.01) 0.13 و اعتماد (0.001) 0.21 رابطه معني‌دار و معكوس دارد، از تحليل يافته‌هاي كيفي 19 مقوله شامل جهاني‌شدن، تغيير در ارزش‌ها و سبك زندگي، كليشه‌هاي جنسيتي، رسانه، آموزش‌وپرورش، ارزش‌هاي ديني، آموزش عالي، فضاهاي عمومي، رفاه اجتماعي، احساس محروميت نسبي، هنجارهاي اجتماعي، خانواده، كفايت اجتماعي، شبكه اعتماد متقابل، حكمراني خوب، شايسته‌سالاري، مديريت در بحران، بي‌ثباتي اقتصادي، اشتغال و كسب‌وكار استخراج شد. درمجموع نتايج اين مطالعه نشان داد براي ارتقا سرمايه اجتماعي و كاهش آسيب‌هاي اجتماعي توجه همه‌جانبه به حوزه هاي اقتصادي، فرهنگي، سياسي و اجتماعي بايد موردتوجه برنامه ريزان قرار گيرد.