بررسي اثر روش هاي كاربرد سلنات سديم بر بنفشه زينتي (Viola wittrickiana cv. Queen Yellow Bee) در شرايط تنش شوري

يكي از فاكتورهاي محيطي محدودكننده كشت و پرورش گل بنفشه، شوري است. اين تحقيق به صورت آزمايش فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي در چهار تكرار در دانشگاه آزاد اسلامي، واحد علوم و تحقيقات سال 1398 انجام شد. فاكتورهاي مورد بررسي شامل سلنات سديم (0، 0.002، 0.004 و 0.008 ميلي گرم در ليتر)، روش كاربرد سلنات سديم (محلول پاشي و كاربرد خاكي) و تنش شوري (0، 3 و 6 دسي زيمنس بر متر) بودند. نتايج نشان داد كه شوري موجب كاهش معني دار ارتفاع گياه، تعداد گل، قطر ساقه، قطر گل، وزن تر و خشك گل، وزن تر و خشك ريشه، كلروفيل a و bشد. در شوري 6 دسي زيمنس بر متر در صورت كاربرد سلنات سديم در خاك نسبت به شاهد (عدم مصرف سلنات سديم) وزن تر و خشك گل را به ترتيب 11.34 و 10.39 درصد افزايش يافت درحاليكه مصرف سلنات پتاسيم به صورت محلول پاشي باعث افزايش 25.10 و 25.41 درصدي وزن تر و خشك گل بنفشه زينتي شد. در شوري 6 دسي زيمنس بر متر با كاربرد سلنات سديم به ميزان 0.008 ميلي گرم بر ليتر نسبت به عدم كاربرد آن كلروفيل a 12.93 درصد افزايش يافت. در تنش شوري 6 دسي زيمنس بر متر در صورت كاربرد سلنات سديم به ميزان 0.008 ميلي گرم بر ليتر نسبت به عدم كاربرد آن ميزان آنزيم سوپراكسيد ديسموتاز 26.13 درصد كاهش يافت. تنش شوري سبب افزايش ميزان كلر و سديم اندام هوايي و ريشه و كاهش پتاسيم شد. كاربرد سلنات سديم به روش محلول پاشي به ميزان 0.008 ميلي گرم در ليتر سبب بهبود رشد بنفشه زينتي شد.