بررسي اثر گاليك اسيد بر رشد گل جاليز و فعاليت آنزيم‌هاي آنتي‌اكسيدان در گياه گوجه‌فرنگي (Lycopersicum esculentum)

گل جاليز علف هرز انگلي است كه باعث كاهش رشد و عملكرد بسياري از گياهان زراعي ازجمله گوجه‌فرنگي مي‌شود. هدف از اين پژوهش، ايجاد ممانعت در برقراري ارتباط بين ميزبان و انگل توسط تركيبات بازدارنده مانند گاليك اسيد مي‌باشد. در پژوهش حاضر گاليك اسيد در 3 غلظت 0،1 و 3 ميلي‌مولار و در سه دوره زماني 20، 25 و 30 روز پس از كاشت نشاء گوجه‌فرنگي در خاك حاوي بذور گل جاليز به ريشه گياه اعمال گرديد. آزمايش در قالب فاكتوريل و بر پايه طرح كاملاً تصادفي با چهار تكرار انجام شد. نتايج به‌دست‌آمده از اين پژوهش نشان داد كه گاليك اسيد 3 ميلي‌مولار در 25 و 30 روز پس از كاشت باعث كاهش رشد گل جاليز شده است. گاليك اسيد (1 ميلي مولار) باعث افزايش معني‌دار پروتئين برگ و كاهش معني‌دار پروتئين ريشه گرديد. در 25 روز پس از كاشت، گاليك اسيد (1 ميلي مولار) باعث افزايش معني‌دار فعاليت آنزيم كاتالاز برگ شده و فعاليت آنزيم كاتالاز ريشه را كاهش معني‌داري داده است. در 30 روز پس از كاشت، غلظت 3 ميلي مولار گاليك اسيد باعث افزايش معني‌دار فعاليت آسكوربات پراكسيداز برگ و ريشه آنزيم آسكوربات پراكسيداز شده است. غلظت 3 ميلي‌مولار گاليك اسيد باعث افزايش معني‌دار محتواي فنل و آنتوسيانين برگ شده است. به نظر مي‌رسد، گاليك اسيد به‌عنوان يك تركيب فنلي مهم، جوانه‌زني و يا اتصالات جوان گل جاليز به گياه ميزبان را كنترل مي‌كنند و در بازدارندگي رشد گل جاليز نقش مؤثري داشته باشد.