صفحه اصلي مرور اطلاعات نشريه راهنماي نويسندگان ارسال مقاله داوران تماس با ما ارائه الگوي تدريس مبتني بر هوش هيجاني در آموزش عالي

Provide a Teaching Model Based on Emotional Intelligence in Higher Education

هدف از اين پژوهش، طراحي الگوي تدريس مبتني بر هوش هيجاني در آموزش عالي استان‌هاي خراسان(شمالي، رضوي، جنوبي) بود. اين پژوهش با رويكرد آميخته اكتشافي (كيفي و كمي) انجام گرفت. جامعه در بخش كيفي اعضاء هيات علمي آموزش عالي استان‌هاي خراسان(شمالي، رضوي و جنوبي) بودند. روش نمونه گيري از نوع در دسترس بود و حجم نمونه با رسيدن به اشباع نظري به 15 نفر رسيد. جامعه آماري در بخش كمي شامل دانشجويان كارشناسي تمام رشته‌ ها در آموزش عالي استان‌هاي خراسان بودند. و حجم نمونه براساس فرمول كوكران 350 نفر به دست آمد. گردآوري داده ها در بخش كيفي از طريق مصاحبه هاي عميق و نيمه ساختار يافته انجام شد و يافته هاي كيفي با روش تحليل مضمون و به وسيله نرم افزار ليزرل حاصل شد. گردآوري داده ها در بخش كمي از طريق پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر 26 گويه و 5 عامل بود كه روايي محتوايي آن با استناد به نظر اعضاء هيات علمي و پايايي آن با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ 0.75 ارزيابي و مورد تاييد واقع شد. سپس پرسشنامه توزيع شد و پس از جمع آوري، داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS مورد بررسي قرار گرفت. از آزمون t تك نمونه براي شناسايي مولفه‌ها، از تحليل عاملي براي مدل پيشنهادي استفاده شد. نتايج نشان داد كه مدل پيشنهادي تدريس مبتني بر هوش هيجاني داراي 5 عامل؛ خودشناسي، تعامل عاطفي، روابط جمعي، خودمديريتي و خود انگيختگي مي‌باشد. كه مجموعا 77 درصد از كل واريانس سازه تدريس مبتني بر هوش هيجاني را تبيين مي‌كنند.

The purpose of this study was to design a teaching model based on emotional intelligence in higher education in Khorasan provinces (North, Razavi, South). This research was conducted with a mixed exploratory approach (qualitative and quantitative). The community was in the qualitative part of the faculty members of higher education in Khorasan provinces (North, Razavi and South). Sampling method was available and the sample size reached 15 people after reaching the theoretical saturation. The statistical population in a small part included undergraduate students of all fields in higher education in Khorasan provinces. The sample size was 350 based on Cochran's formula. Data collection in the qualitative section was done through in-depth and semi-structured interviews and qualitative findings were obtained by content analysis method and LISREL software. Data collection was quantitative through a researcher-made questionnaire consisting of 26 items and 5 factors, the content validity of which was evaluated and confirmed by citing faculty members and its reliability using Cronbach's alpha coefficient of 0.75. Then a questionnaire was distributed and after collection, the data were analyzed using SPSS software. One-sample t-test was used to identify the components, factor analysis was used for the proposed model. The results showed that the proposed model of teaching based on emotional intelligence has 5 factors; Self-knowledge is emotional interaction, collective relations, selfmanagement and self-motivation. Which together explain 77% of the total variance of the teaching structure based on emotional intelligence.