ارائه مدل شكل‌گيري اعتماد جمعي در مدارس شهر تهران

Presenting a model for collective trust formation in schools of Tehran

هدف پژوهش حاضر ارائه مدل شكل‌گيري اعتماد جمعي در مدارس شهر تهران بود. اين مطالعه از نظر هدف كاربردي و از نظر شيوه اجرا تركيبي (كيفي و كمي) بود. جامعه پژوهش در بخش كيفي خبرگان اعتماد جمعي شامل متخصصان وزارت آموزش‌وپرورش و در بخش كمي مديران و معلمان مدارس شهر تهران در سال تحصيلي 99-1398 بودند. نمونه پژوهش در بخش كيفي طبق اصل اشباع نظري 12 نفر برآورد شد كه 7 نفر با روش نمونه‌گيري هدفمند و سپس 5 نفر با روش نمونه‌گيري گلوله برفي انتخاب شدند. در بخش كمي طبق فرمول كوكران 385 نفر برآورد شد كه با روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. براي تحليل داده‌ها از روش‌هاي كدگذاري باز، محوري و انتخابي و مدل‌سازي معادلات ساختاري در نرم‌افزارهاي SPSS و PLS استفاده شد. يافته‌هاي بخش كيفي نشان داد كه اعتماد جمعي در مدارس شهر تهران داراي 85 كد باز، 17 كد محوري و 17 كد انتخابي در 6 مقوله اصلي بود. يافته‌هاي بخش كمي نشان داد هر 6 مقوله اصلي داراي روايي و پايايي مناسبي بودند، مدل برازش مناسبي داشت و همه مقوله‌ها به غير از شرايط مداخله‌گر اثر معناداري در شكل‌گيري اعتماد جمعي در مدارس شهر تهران داشتند (0/05>P). بر اساس يافته‌هاي پژوهش حاضر و ساير پژوهش‌ها، متخصصان و برنامه‌ريزان آموزش‌وپرورش مي‌توانند اقدام به طراحي برنامه‌هايي جهت افزايش اعتماد جمعي در مدارس شهر تهران كنند كه براي تحقق اين هدف مي‌توانند وضعيت كدهاي استخراج‌شده را بهبود ببخشند.

The aim of this study was to present a model for collective trust formation in schools of Tehran. This study is applied in purpose, and in terms of implementation method, it was a mixed-method (qualitative quantitative) study. The research population in the qualitative phase of the study included experts of the Ministry of Education as collective trust experts, and in the quantitative phase, the statistical population involved managers and teachers of Tehran schools in the academic year 2019-2020. The research sample size in the qualitative phase was estimated to be 12 according to the theoretical saturation principle of whom 7 were selected by purposeful sampling method and the other 5 were selected by snowball sampling method. In the quantitative phase, 385 people were selected based on Cochran formula. The findings of the qualitative phase showed that collective trust in Tehran schools had 85 open codes, 17 central codes, and 17 selected codes in 6 main categories. According to the findings of the quantitative phase, all these 6 main categories had good validity and reliability, and the model had a good fit, with all categories except the intervening conditions having a significant effect on the formation of collective trust in schools of Tehran (P <0.05). Based on the findings of the present study and other studies, education experts and planners can design programs to increase collective trust in schools of Tehran, which can achieve the goal of improving the status of the extracted codes.