اثر بخشي مداخلات آموزشي بر اساس مدل درگيري تحصيلي بر شيفتگي تحصيلي دانش آموزان پسر با درگيري تحصيلي پايين

The effect of educational interventions based on academic engagement model on the academic fascination of male students with low academic engagement

پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي مداخلات برنامه آموزشي مدل درگيري تحصيلي بر شيفتگي تحصيلي دانش آموزان پسر با درگيري تحصيلي پايين انجام گرفت. روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري پژوهش، دانش آموزان پسر پايه يازدهم دوره دوم متوسطه شهرستان ها و مناطق اورامانات در سال تحصيلي 99-1398 بود. در اين پژوهش تعداد 30 نفر از دانش آموزان پسر، با درگيري تحصيلي پايين، به روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب و با گمارش تصادفي در دو گروه آزمايشي و گروه گواه گمارده شدند (15 دانش آموز در گروه آزمايش و 15 دانش آموز در گروه گواه). برنامه آموزشي مداخله اي درگيري تحصيلي بر روي گروه آزمايش اجرا شد. پس از آن از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. ابزار مورد استفاده اين پژوهش پرسشنامه شيفتگي تحصيلي (مارتين و جكسون، 2008) بود. داده هاي حاصل از پژوهش با استفاده از آمار توصيفي (ميانگين، انحراف معيار) و آمار استنباطي (آزمون تحليل كواريانس چند متغيره) تجزيه و تحليل شد. نتايج نشان داد كه برنامه آموزشي مداخله اي درگيري تحصيلي بر شيفتگي تحصيلي دانش آموزان در سطح (P<0/05) معني دار است. يافته هاي پژوهش بيانگر آن بود كه آموزش مداخله اي مدل درگيري تحصيلي با بهره گيري از مفاهيمي چون ادراك شايستگي، خوش بيني تحصيلي و هيجان هاي تحصيلي مي تواند به عنوان يك آموزش كارآمد براي افزايش شيفتگي تحصيلي دانش آموزان با درگيري تحصيلي پايين استفاده شود.

The aim of this study was to investigate the effect of curriculum interventions based on academic engagement model on academic fascination of male students with low academic engagement. The research method was quasi-experimental with a pretest-posttest design and a control group. The statistical population of the study included 11th grade male high school students in the cities and regions of Oramanat in the academic year 2019-2020. To this aim, 30 male students with low academic involvement were selected by multi-stage cluster sampling and were randomly assigned into experimental and control groups, 15 students each. The curriculum interventions based on academic engagement model were implemented in the experimental group. Then post-test was performed for both groups. The instrument used in this study was the Academic Fascination Questionnaire (Martin and Jackson, 2008). The data were analyzed using descriptive statistics (mean, standard deviation) and inferential statistics (multivariate analysis of covariance). The results showed that curriculum interventions based on academic engagement model have a significant effect on the students' academic fascination (P <0.05). Findings also indicated that by relying on concepts such as competency perception, academic optimism and academic excitement, curriculum interventions based on academic engagement model can be used as an effective way to enhance the academic fascination of students with low academic engagement.