پديد آورندگان :
نوميري، سميرا دانشگاه علوم پزشكي بيرجند , كياني، زهرا دانشگاه علوم پزشكي بيرجند - دانشكده پزشكي - گروه فارماكولوژي , هوشيار، ريحانه دانشگاه علوم پزشكي بيرجند - مركز تحقيقات سلولي مولكولي - گروه بيوشيمي باليني , حياتي، سميه دانشگاه علوم پزشكي خراسان شمالي - دانشكده پرستاري - گروه پرستاري
كليدواژه :
سميت حاد كليوي , نشانگرهاي بيوشيميايي , بيسفنول A , آسيب‌شناسي بافتي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: بيسفنول A (BPA) با توجه به كاربرد فراوان، در دسته مختل‌كننده‌هاي هورموني قرار دارد و مطالعات متعددي، سميت آن را در دوزهاي مختلف نشان داده‌اند. با اين وجود مطالعه آن روي سيستم كليوي محدود بوده‌است. بر همين اساس تأثير آن بر عملكرد سيستم كليوي در رت‌ها مورد بررسي قرار گرفت.
روش تحقيق: ابتدا رت‌ها در 6 گروه 6 تايي تقسيم شدند. گروه يك فقط ماده حامل را دريافت كردند؛ امّا گروه دوم تا ششم به ترتيب با دوز mg/kg/BW/day 100 و 50، 10، 1، 0/1 BPA، به مدت 29 روز و به روش گاواژ تيمار شدند. در روز 30، بعد از جمع‌آوري ادرار 24 ساعته، خون‌گيري از قلب و جداسازي بافت كليه انجام شد. سپس، پارامترهاي بيوشيميايي شامل اوره، كراتيتنين و پروتئين تام سرم و ادرار و آلبومين سرم اندازه‌گيري شدند. در نهايت بافت كليه براي تست‌هاي بافت‌شناسي به آزمايشگاه فرستاده شد.
يافته‌ها: ميزان كراتينين سرم در رت‌هاي تيمار شده با دوزهاي مختلف بيسفنولA اختلاف معني‌داري نداشت؛ امّا در ادرار ميزان آن در دوز 50 ميليگرم نسبت به دوزهاي 1و 10 ميليگرم افزايش يافته‌بود (0/001>P). اوره سرم و ادرار فقط در دوز 10 ميليگرم نسبت به دوزهاي 1 و 1/0 افزايش معني‌داري داشت (0/001>P). آلبومين سرم در دوز 100 ميليگرم نسبت به كنترل كاهش يافته‌بود. پروتئين تام در دوزهاي 50 و 100 ميليگرم نسبت به كنترل در سرم كاهش و در ادرار در دوز 50 افزايش داشت (0/001>P). نسبت پروتئين/كراتينين در دوزهاي 1 تا 50 به طور معني‌داري افزايش يافته‌بود (0/001>P). نتايج بافت‌شناسي نيز نشان داد كه در روند وابسته به دوز BPA باعث تغييرات تحليل برنده، ارتشاح و اتساع در بافت كليه شده‌است.
نتيجه‌گيري: بررسي‌‌هاي ما نشان داد كه BPA در غلظت‌هاي 50 و 100 ميليگرم مي‌تواند منجر به آسيب بافت كليوي رت شده و به دنبال آن نارسايي در كليه را در پي داشته باشد.
چكيده لاتين :
Background and Aims: Bisphenol A (BPA) falls in the category of hormonal disruptors due to its widespread
application, and several studies have revealed its toxicity in different doses. However, few studies have investigated
the effect of BPA on the renal system. Therefore, the present study aimed to investigate the effect of BPA on renal
system function in rats.
Materials and Methods: Initially, the rats were divided into 6 groups (n=6). Group 1 received only the carrier
substance. The rats in the second to sixth groups were gavaged with BPA in 0.1, 1, 10, 50, and, 100 mg/kg/BW/day
doses for 29 days, respectively. On the 30th day, blood samples were taken from the heart and kidney tissues were
separated after collecting 24 h urine. Biochemical parameters including urea, creatinine, total urine and serum
protein, and serum albumin were measured subsequently. Eventually, kidney tissue was sent to a laboratory for
histological examination.
Results: There was no significant difference in serum creatinine levels in rats treated with different doses of
bisphenol A. However, its level in urine increased at 50 mg/kg dose, compared to 1 and 10 mg/kg doses (P<0.001).
Serum and urine urea increased significantly only at of 10 mg/kg dose, compared to 1 and 0.1 mg/kg doses
(P<0.001). Serum albumin was reduced at 100 mg/kg dose, compared to controls. Total serum protein decreased at
doses of 50 and 100 mg/kg, compared to controls and increased in urine at 50mg/kg dose (P<0.001). The
protein/creatinine ratio increased significantly at doses of 1 to 50 mg/kg (P<0.001). Histological examination also
revealed that BPA caused degenerative, infiltration, and dilation changes in kidney tissue in a dose-dependent
manner.
Conclusion: Based on the obtained data, BPA at 50 and 100 mg/kg concentrations could lead to kidney tissue
damage in rats and subsequent renal failure.
