عنوان مقاله :
بررسي اثر عصاره آبي مازو (Quercus Infectoria) بر مقاومت انسوليني و اسيدهاي چرب آزاد در مدل مقاوم به انسولين موش‌هاي صحرايي، القاء شده با رژيم غذايي پُرفركتوز
عنوان به زبان ديگر :
The Effect of Aqueous Extract of Quercus Infectoria on Insulin Resistance and Free Fatty Acids in Insulin-Resistant Rats Induced by a High-Fructose Diet
پديد آورندگان :
فلاح، حسين دانشگاه علوم پزشكي كرمان - دانشكده پزشكي افضلي پور - گروه بيوشيمي باليني , دانش، بهناز دانشگاه علوم پزشكي كرمان - دانشكده پزشكي افضلي پور - گروه داخلي , شاهوزهي، بيدالله دانشگاه علوم پزشكي كرمان - مركز تحقيقات فيزيولوژي , محمدي، غلامعباس دانشگاه علوم پزشكي كرمان - دانشكده پزشكي افضلي پور - گروه بيوشيمي باليني
كليدواژه :
مقاومت انسوليني , اسيدهاي چرب آزاد , پيوگليتازون , مازو
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: مقاومت انسوليني حالتي است كه در آن غلظت‌هاي نرمال انسولين عملكرد مورد انتظار را ندارد. مهمترين عامل ايجاد مقاومت انسوليني چاقي شكمي است كه باعث افزايش مقدار اسيدهاي چرب آزاد و كاهش آديپونكتين مي‌شود و مستقيما سيگنالينگ انسولين را مختل مي‌كند. با توجه به نقش مازو در كاهش قند خون، در اين مطالعه اثر عصاره آبي آن بر فاكتورهاي مقاومت انسوليني براي تعيين مكانيسم اثر آن بررسي شد.
مواد و روش‌ها: موش‌هاي صحرايي به مدت شش هفته با غذاي پُرفروكتوز يا غذاي نرمال تغذيه شدند. سپس حيوانات به گروه‌هاي دريافتكننده مازو، پيوگليتازون، كنترل و غذاي نرمال تقسيم و به مدت 2 هفته تيمار شدند. در پايان دوره تيمارسطح گلوكز، تري‌گليسريد و كلسترول سرمي با دستگاه اتوآنالايزر، انسولين و آديپونكتين به روش الايزا، اسيدهاي چرب آزاد پلاسمايي با گاز كروماتوگرافي اندازهگيري شد و شاخصHOMA (ارزيابي مدل هومواستاتيك براي مقاومت به انسولين) با فرمول محاسبه گرديد. نتايج با آزمون ANOVA يكطرفه آناليز شد.
يافته‌ها: در گروه مازو غلظت گلوكز (mg/dl 6/8±129/3)، تري گليسريد (mg/dl 5/1 ±79/8 )، انسولين (pmol/L6/32±31/2) و HOMA-IR (0/32±1/6) به طور معني‌داري نسبت به گروه كنترل با گلوكز (mg/dl 15/9±187/5) و تري‌گليسريد خون (mg/dl 18/5±217/6)، انسولين ( pmol/L34/2±137/6) و HOMA-IR (2/13±9/7) كاهش يافت. غلظت توتال اسيدهاي چرب آزاد وآديپونكتين تغييري نشان نداد.
نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه بيانگر تاثير عصاره آبي مازو بر كاهش مقاومت انسوليني در رت‌هاي مقاوم به انسولين ميباشد.
چكيده لاتين :
Background and Aim: Insulin resistance is a pathological condition in which cells fail to respond
normally to the insulin. The most important cause of insulin resistance is abdominal obesity. Increased
abdominal fat increases the amount of free fatty acids and decreases adiponectin, which directly
affects insulin signaling. Due to the role of Quercus infectoria in lowering blood sugar, we
investigated the mechanism of action, and the effect of its aqueous extract on insulin resistance in
insulin-resistant Rats.
Materials and Methods: The animals were fed fructose-rich or normal food for six weeks. At the
end of six weeks, the animals were divided into 4 groups including: receiving plant extracts,
pioglitazone, control, and normal food, and then treated for 2 weeks. At the end of the treatment
period serum Glucose, triglyceride, and cholesterol levels were measured by autoanalyzer; Insulin, and
adiponectin levels were measured by ELISA; plasma free fatty acids were measured by gas
chromatography, and HOMA-IR (Homeostatic Model Assessment for Insulin Resistance) index was
calculated by the formula. A one-way ANOVA test was used for statistical analysis.
Results: In the Quercus infectoria group, the concentrations of glucose (129.3±6.8 mg/dl),
triglyceride (79.8±5.1mg/dl), insulin (31.2±6.32pmol/L) and HOMA-IR (1.6±0.32) significantly
decreased compared to the control group with glucose (187.5± 15.9 mg/dl), Triglyceride (217.6±18.5
mg/dl), Insulin (137.6±34.2 pmol/L) and HOMA-IR (9.7±2.13) decreased. The concentration of total
free fatty acids and adiponectin did not change.
Conclusion: This study showed the beneficial effects of aqueous extracts of Quercus infectoria on
reducing insulin resistance in insulin-resistant rats.
عنوان نشريه :
مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي كردستان
