خودكارآمدي و عزت‌نفس و رابطه آن‌ها با ذهن‌آگاهي در بيماران روان‌پزشكي، يك مطالعه توصيفي

Self-efficacy and Self-esteem in Relationship with Mindfulness in Psychiatric Patients, A Descriptive Study

زمينه و هدف: مطالعات نشان داده‌اند كه خودكارآمدي و عزت‌نفس ارتباط معني‌دار و مثبتي با وضعيت بهبودي بيماران دارند. از طرف ديگر ثابت شده است كه با افزايش ذهن‌آگاهي ميزان سلامت بيماران افزايش مي‌يابد. با اين وجود ارتباط اين سه متغير با يكديگر هنوز بررسي نشده است. به همين منظور اين مطالعه به­دنبال بررسي ارتباط ذهن‌آگاهي با عزت‌نفس و خودكارآمدي در بيماران با مشكلات شديد روان‌شناختي است. مواد و روش ­ها: به صورت مطالعه‌اي توصيفي-تحليلي در ميان بيماران بستري در بيمارستان روان‌پزشكي كه شرايط ورود به مطالعه را داشتند و رضايت‌نامه شركت در مطالعه را امضاء نمودند، مقياس‌هاي مربوطه را تكميل كردند. مقياس‌ها شامل: مقياس شناختي و عاطفي ذهن‌آگاهي-بازنگري شده (CAMS-R)، مقياس عزت‌نفس روزنبرگ، خودكارآمدي مبتني بر ذهن‌آگاهي (MSES-R) مي‌شدند. به منظور تحليل نتايج از تحليل‌هاي آمار توصيفي و tمستقل و رگرسيون با استفاده از نسخه 20 نرم‌افزار SPSS استفاده شد. يافته‌ها: در پايان 213 نفر از بيماران كه 151 مرد (70/7 درصد) 62 زن (29/3 درصد) با ميانگين سني 32 و انحراف استاندارد 10/42 در مطالعه شركت نمودند. تحليل آماري رگرسيون به ­كار گرفته شد و نتايج حاكي از نوعي همبستگي مثبت و معني‌دار بين متغيرهاي پژوهش بود (ذهن‌آگاهي با عزت‌نفس، 0/489 =r و ذهن‌آگاهي با خودكارآمدي، 0/307 =r). همچنين ميزان معني‌داري از تغييرات ذهن‌آگاهي را مي‌توان از طريق دو متغير خودكارآمدي و عزت‌نفس پيش‌بيني كرد. نتيجه‌گيري: به ­نظر مي‌رسد كه رابطه‌اي دوسويه بين خودكارآمدي و عزت‌نفس با ذهن‌آگاهي وجود داشته باشد كه اثرات يكديگر را تقويت و يا تضعيف خواهند كرد و احتمالاً يكي از فاكتورهاي اثربخش درمان‌هاي مبتني بر ذهن‌آگاهي ناشي از بهبودي در حيطه‌هاي خودكارآمدي و عزت‌نفس است.

Background and Aim: Past studies have showed that self-esteem (SES) and self-efficacy (SEF) have a positive and significant relationship with improvement of the patients. On the other hand, it has been proved that mindfulness improves the patient's health. Yet, the relationships between these three variables have not been investigated enough. The aim of this study was to investigate the relationship of mindfulness with SES and SEF in the patients with severe psychological problems. Materials and Methods: This analytic-descriptive study included all eligible patients. After informed consent (213 participants), necessary data were collected and we used Cognitive and Affective Mindfulness Scale- Revised (CAMS-R), Rosenberg’s Self-Esteem Scale, Mindfulness-based Self-Efficacy Scale-Revised (MSES-R) in this study. Using the 20th version of SPSS software, data were analyzed by descriptive statistics, Pearson’s coloration coefficient, independent t-test, and simple linear regression. Results: Among 213 patients, 151 were male (%70/7), and 62 were female (%29/3). Mean age of the participants were 32 ± 10/04. Linear Regression showed a positive and significant relationship between variables (mindfulness with SES r =.489, mindfulness with SEF r =.307. Also, we found that we could predict a significant alteration in mindfulness by self-efficacy and self-esteem. Conclusion: It seems that mindfulness has a reciprocal relationship with SEF and SES which can have influence on the effects of each other. It is likely that SES and SEF are among the factors which are associated with the effectiveness of the mindfulness-based therapies.