بررسي اثر توسعه اقتصادي بر دموكراسي در چارچوب نظريه نوسازي

Investigating the Effect of Economic Development on Democracy in the framework of Modernization Theory

بررسي نحوه اثرگذاري توسعه اقتصادي بر دموكراسي، يكي از موضوعات مناقشه­ آميز در مباحث مربوط به توسعه است. اين موضوع براي كشورهايي نظير ايران كه در مراحل اوليه توسعه اقتصادي خود قرار دارند، ميتواند بيشتر حائز اهميت باشد. پژوهش حاضر با به كارگيري روش تجزيه مؤلفه­ هاي اصلي و تدوين يك شاخص كمّي براي توسعه اقتصادي، تلاش مي­كند تا نظريه نوسازي را از زاويه جديدي در كشورهاي اوپك طي سال­هاي 2000 تا 2018 مورد بررسي قرار دهد. براي اين منظور، از متغيرهاي درآمد سرانه، نرخ شهرنشيني، دسترسي به آموزش، و صنعت يشدن استفاده شده است. نتايج حاصل از برآورد الگو با روش گشتاورهاي تعميم يافته نشان دهنده آن است كه متغيرهاي فوق الذكر به صورت منفرد اثر معني­داري بر دموكراسي ندارند. اما درصورتيكه توسعه اقتصادي با استفاده از يك شاخص تركيبي وارد الگو شود، اثر مثبت و معني­دار توسعه اقتصادي بر دموكراسي نمود پيدا مي­كند.

Examining how economic developmentaffect democracy is one of the most controversial issues in development. This issue can be more important for countries like Iran, which are in the early stages of their economic development. The present study tries to examine the theory of modernization from a new perspective in OPEC countries during the years 2000 to 2018, using the method of principal component analysis and developing a quantitative index for economic development. For this purpose, the variables of per capita income, urbanization rate, Access to education and industrialization have been used. The results of GMM model estimation show that the above variables alone do not have a significant effect on democracy. However, if economic development enters the model using a composite index, the positive and significant effect of economic development on democracy is evident.