تحليل الگوهاي مفهومي در تبيين مؤلفه هاي ارتباطي بين مديريت دانش و آموزش

Analysis of the conceptual models to clarify the main components of relational characteristics between Knowledge Management and Educational Affairs

هدف اين مقاله به تبيين ارتباط بين حوزه هاي مديريت دانش و آموزش از طريق تشريح مولفه هاي بنيادين و اركان مرتبط با حوزه هاي پيش گفته در بستر تبيين الگوهاي مفهومي تاثير گذار بين المللي اقدام مي نمايد. روش پژوهش اين مقاله توصيفي-تحليلي با تكيه بر روش شناسي تحقيق سندي به بررسي پيشينه پژوهش در ارتباط بين تفكر مديريت دانش و آموزش در كشور اقدام مي نمايد و در تشريح اين ارتباط به تفسير و تحليل الگوهاي مفهومي بين المللي تاثير گذار در تبيين اين فرايند مي پردازد. يافته ها آگاهي به عنوان دو زيرساخت اصلي در مقوله يادگيري در امور آموزشي و ايجاد نظام هاي دانش بنيان در نظر گرفته مي شوند. از ديدگاهي ديگر، دانش دروني و بيروني و ارتباط بين آنها به عنوان مبنايي براي ريشه شناسي تاريخي كاربرد مديريت دانش در حوزه آموزش تلقي مي شود. ارتباط بين انواع دانش، منجر به شكل گيري دانش فردي، گروهي و سازماني مي شود. ارتباط نظام مند و دروني بين حوزه هاي آموزشي، خصوصا آموزش عالي و فرايند مديريت دانش را مي توان از طريق تبيين اركان آموزش و چرخه مديريت دانش، تحليل كرد. در ريشه يابي اين يافته ها، سه الگوي مفهومي معتبر بين المللي، شامل ماتريس تحليل فرايند دانش و دانايي و تاثير آن بر يادگيري، مدل مفهومي SECI در فرايند شكل گيري انواع دانش و مدل تحليلي چارچوب مديريت دانش در موسسات آموزش عالي مورد تفسير قرار گرفته اند. نتيجه گيري فرايند مناسب سازي و تبادل دانش به عنوان اركان اصلي مديريت دانش با اهداف امور آموزشي در توانمند سازي دانش محور و دانش افزايي كليه نقش آفرينان در عرصه آموزش در ارتباط كامل است. به اين ترتيب، در هرگونه از برنامه هاي اشاعه دانش، مي بايست محتواي آموزش يعني دانش و شيوه انتقال آن را از طريق سازوكارهاي مديريت دانش به فراگير به عنوان استفاده كننده نهايي در نظر گرفت.

Objective: The purpose of this article is to explain the relationship between knowledge management and educational affairs through explaining the basic components and main elements related to the aforementioned fields based on influential conceptual models. Methods: This descriptive-analytical article explained the research back ground in the relations between knowledge management and education in Iran based on the documentary research method. In the explanation of the mentioned relations, the influential international conceptual models have been interpreted and analyzed to clarify the related process. Resultss: Knowledge and knowing are considered as the two main infrastructures in the field of educational affairs and the establishment of knowledge-based systems. From another perspective, tacit and explicit knowledge and the relationship between them are considered as a basis for the historical root of the application of knowledge management in education. The relationship between different types of knowledge leads to the development of individual, group and organizational knowledge. The systematic and internal relationships between educational fields, especially higher education and the knowledge management process can be analyzed by explaining the main elements of education and the knowledge management cycle. In rooting out these findings, three international authorized and valid conceptual models, including Knowledge and Knowledge Matrix, SECI conceptual model and Knowledge Management Framework for Teaching Universities have been interpreted. Conclusion: The process of adaptation and knowledge exchange as the main components of knowledge management is fully related to the goals of educational affairs in knowledge-based empowerment and knowledge enhancement of all stakeholders in the field of education. Thus, in any knowledge dissemination program, the content of education, that is, knowledge and how to transfer it through knowledge management mechanisms should be taken into account for the learner as the end user.