مقايسه روش هاي فاصله‌اي برآورد تراكم گياهان در مراتع حاشيه درياچه هامون شهرستان زابل

Comparison of distance methods for estimating plant density in rangelands of Hamoon Lake in Zabol City

تراكم يكي از شاخص هاي كمّي مهم در مطالعه مراتع محسوب مي‌گردد و انتخاب مناسب‌ترين روش براي اندازه گيري تراكم در هر منطقه امري ضروري مي‌باشد. برآورد تراكم نهال سبز در پروژه‌هاي بيولوژيك نيز از جمله دغدغه‌هاي كارشناسان ناظر در اين پروژه‌ها مي‌باشد؛ محدوده مورد بررسي منطقه‌اي خشك و بياباني بوده و پوشش گياهي موجود از گونههاي مقاوم به خشكي و شوري مي‌باشد كه فرم رويشي آن‌ها اغلب بوته‌اي يا درختچه‌اي است. لذا اين تحقيق بر روي گونه گز كه گونه‌اي سريع‌الرشد، هميشه سبز و مقاوم به خشكي وشوري است در سه محدوده از نهالكاري‌هاي سنواتي انجام گرفت. به‌اين‌صورت كه تمامي پايه‌هاي گونه‌ گز در اين سه محدوده شمارش ‌شدند و در هر عرصه 5 ترانسكت 200 متري به موازات هم و با فاصله 20 متر از همديگر مستقر و روي هر كدام 10 نقطه به عنوان نقاط نمونه‌برداري مشخص شدند و تراكم برحسب متر‌مربع محاسبه ‌گرديد. اين روش به-عنوان شاهد در نظر گرفته شد، با اين هدف كه با پنج روش فاصله‌ اي نزديك‌ترين فرد، نزديك ‌ترين همسايه، يك چهارم متمركز، يك چهارم همسايه و زاويه منظم در برآورد تراكم نهال‌هاي سبز گونه گز (Tamarix .sp) از لحاظ صحت مورد مقايسه قرار بگيرند تا روشي كه بهترين صحت برآورد تراكم اين گونه را ارائه مي‌دهد معرفي گردد. نتايج نشان كه در محدوده شماره يك و سه روش نزديك‌ترين همسايه و در محدوده شماره دو روش يك چهارم همسايه بالاترين صحت را نسبت به شاهد دارد.

Density is one of the most important quantitative indicators in the study of rangelands and therefore it is necessary to choose the most appropriate method for measuring density in each area. Estimating the density of green seedlings in biological projects is also one of the concerns of supervising experts in these projects. Due to the fact that the study area is located in a desert environment have caused the vegetation to be resistant against drought and salinity and their vegetative form is often shrubs. Therefore, this research was done on fast-growing, evergreen, drought and salinity resistant species of Tamarix in three areas of annual planting. All the bases of Tamarix sp were counted in these three areas and in each area, 5 transects of 200 meters were placed parallel to each other and at a distance of 20 meters from each other and 10 points on each were identified as sampling points. This method was considered as a control. With the aim of comparing five distance methods including Closest Individual, Nearest Neighbor, Point-Centered Quarter, Quartered Neighbor and Angle Order in terms of accuracy in estimating the density of green seedlings of Tamarix species to introduce the method that provides the best accuracy in estimating the density of this species. The results show that in the area number one and three the Nearest Neighbor method and in area number two Quartered Neighbor method has the highest accuracy compared to the control.