پيش‌بيني گرايش به مواد مخدر بر اساس خودكنترلي، تحمل آشفتگي و احساس تنهايي در زنان معتاد مراجعه كننده به مراكز ترك اعتياد

Predicting Drug Addiction Based on self-control, tolerance of confusion and feelings of loneliness in addicted women visiting addiction treatment centers

در بين آسيب‌هاي اجتماعي، رفتارهاي پرخطر و به‌ويژه گرايش به مصرف دخانيات و مواد، از جمله ضرورت ويژه‌اي براي توجه و برنامه‌ريزي براي پيشگيري برخوردار است. پژوهش حاضر از نوع توصيفي- همبستگي بود. حجم نمونه 150 نفر زن معتادان مراجعه‌كننده به مراكز ترك اعتياد شهر خرم‌آباد بودند كه با استفاده از نمونه‌گيري در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. براي سنجش متغيرها از پرسشنامه‌هاي گرايش به مواد مخدر گلپرور (1380)، خودكنترلي تانگي و همكاران (2004)، تحمل‌ آشفتگي سيمونز و گاهر (2005) و احساس تنهايي راسل (1993) استفاده شد. نتايج نشان داد رابطه خودكنترلي با گرايش به مواد مخدر منفي و معني‌دار (001/0 > p) و رابطه احساس تنهايي با گرايش به مواد مخدر مثبت و معني‌دار بود (02/0 > p) بنابراين اين دو سازه توانسته‌اند تاحدودي ميزان گرايش به مواد مخدر را پيش‌بيني نمايند. ولي رابطه تحمل آشفتگي با گرايش به مواد مخدر هر چند به صورت منفي به‌دست آمد ولي اين رابطه معني‌دار نبود. يافته‌ها حاكي از آن است كه قوي‌ترين پيش‌بين براي گرايش به مواد مخدر متغير خودكنترلي بود (39/0= β و 28/5=t). اين نتايج كاربردهاي مهمي در آسيب‌شناسي گرايش به مواد مخدر دارد. بر اين اساس، مي‌توان با آموزش و ارائه مشاوره‌هاي مناسب، خودكنترلي و تحمل آشفتگي را بهبود بخشيده و با انجام اقداماتي در جهت كاهش احساس تنهايي، از گرايش افراد به اعتياد پيشگيري كرد و حتي مي‌توان درمان مؤثر و متناسب با شرايط افراد وابسته به مواد را انتخاب نمود.

The aim of this study was to predict drug addiction based on self-control, tolerance of confusion and feelings of loneliness in addicted women referred to addiction treatment centers in Khorramabad. The present study was descriptive-correlational one. The sample size of 150 addicts referred to addiction treatment centers in Khorramabad city were selected by Convenience sampling method. To measure the variables, Golparvar (2005), Tonji et al. (2004), Simonz and Gaher (2005) and Russell (1992) self-control questionnaire were used. The results showed that the relationship between self-control and drug tendency was negative and significant (p <0.001), and the relationship of feeling alone with the tendency toward narcotics was positive and significant (p <0.02) Therefore, these two variables have been able to predict some degree of drug tendency. However, the relationship between tolerance of turmoil and drug tendency was negative, but this relationship was not meaningful. Findings indicate that the strongest predictor for drug tendency was self-regulatory variable (β = 0.39, t = 5.28).These results have important implications for drug-related pathology. Accordingly, it is possible to improve the self-control and tolerance of distress by training and providing appropriate counseling, and by taking measures to reduce the feeling of loneliness, it will prevent the tendency of people to addiction, and even effective and appropriate treatment can be providedfor people who are addicted to different drugs.