بررسي تطبيقي نقش تغييرات ساختاري در شكل گيري تشكل هاي زنان در دوره پهلوي ها و جمهوري اسلامي ايران

A comparative study of the role of structural changes in the formation of women's organizationsIn the Pahlavi period and the Islamic Republic of Iran

اين مقاله به بررسي جايگاه تغييرات ساختاري در شكل گيري تشكل هاي زنان در دوره پهلوي و انقلاب اسلامي مي پردازد. فرضيه مقاله اين است كه با رويكرد تطبيقي، تغييرات ساختاري در دوره پهلوي به گزينشي و دولتي بودن تشكل هاي زنان منجر شده، درحالي كه در جمهوري اسلامي امكان تنوع گفتماني در شكل گيري تشكل هاي زنان مشهود است. نتايج تحقيق نشان مي دهد پهلوي اول و دوم تلاش مي كرد تا احزاب زنان را به سمت مولفه هاي غيرسياسي و تحت هدايت معتمدين خود جهت دهي كند. به همين نسبت تشكل هاي زنانه در دوره پس انقلاب اسلامي از يك طرف در راستاي آرمانها و ارزش هاي اسلامي بوده است و از طرف ديگر علاوه بر تشكل هاي رشد يافته در بستر گفتمان حاكم در كشور، از دل گفتمان هاي غيردولتي همچون سكولاريسم نيز ظهور كرده اند. بنابراين به دليل فضاي بازتر سياسي در جمهوري اسلامي، برعكس دوران پهلوي، تشكل هاي زنان موفق شدند مناصب سياسي و مديريتي و حتي پست هاي نمايندگي مجلس و وزارتي را نيز بدست بياورند. روش تحقيق در اين مقاله كيفي از نوع توصيفي-تحليلي بوده و داده ها به شيوه كتابخانه اي و به شيوه فيش برداري جمع آوري شده است.

This article examines the place of structural changes in the formation of women's organizations in the Pahlavi period and the Islamic Revolution. The hypothesis of the article is that with a comparative approach, structural changes in the Pahlavi period have led to the selectivity and governmental nature of women's organizations, while in the Islamic Republic, the possibility of discourse diversity in the formation of women's organizations is evident. The results of the research show that the first and second Pahlavi tried to orient women's parties towards non-political components and under the guidance of their trustees. Similarly, women's organizations in the post-revolutionary period on the one hand have been in line with Islamic ideals and values, and on the other hand, in addition to organizations grown in the context of the ruling discourse in the country, has emerged from non-governmental discourses such as secularism. اند. Therefore, due to the more open political atmosphere in the Islamic Republic, unlike the Pahlavi era, women's organizations succeeded in obtaining political and managerial positions and even parliamentary and ministerial positions. The research method in this article is qualitative descriptive-analytical and the data is collected in a library method and by taking a fish.