تجلي انديشه‌هاي تائويي، كنفوسيوسي و بودايي در معماري منظر چين

Reflecting the thoughts of Taoism, Confucian and Buddhism on Chinese landscape design

اديان به‌عنوان سرچشمه‌هاي نظري پيش از دوران مدرن، بيان‌هايي كالبدي را در باغ سازي نشان داده­ اند. يكي از مهم‌ترين معماري­ هاي منظر در خاور دور، بالأخص در چين، با نام باغ سازي چيني شناخته مي­شود. چنين به نظر مي‌رسد كه طراحي منظر در آن ديار تا حدودي تحت تأثير موضوع طبيعت و طبيعت‌گرائي انديشه‌هاي بودايي، تائويي و كنفوسيوسي واقع‌شده است. در اين مقاله بر اساس روش پژوهش در نمونه موردي و تحليلي-توصيفي با تكيه‌بر مطالعات اسنادي مربوط به تعاريف پايه تفكرات تائويي، كنفوسيوسي و بودايي به شناختي اجمالي از ايده‌هاي فلسفي آن دست‌يافته و در ادامه با تحليل عناصر و نيز كليات باغ چيني به چگونگي تأثيرگذاري انديشه­هاي مذكور بر شكل‌گيري باغ و منظر آن اشاره مي­شود. از مطالعات انجام‌شده چنين برمي‌آيد كه منظرسازي چيني تجسم عيني نمادهاي انديشه ­هاي تائويي، كنفوسيوسي و بودايي بوده كه خود را در قالب عناصر، نظم‌ها و روابط و مكان‌يابي ميان اجزاء بازمي‌نماياند.

Before the advent of modernism, religions were known as the theoretical sources of gardening. Chinese Gardening is one of the most important legacies in Asian culture and art. It seems that landscape design in China is somewhat influenced by the tendency toward nature in Buddhist, Taoist, and Confucian ideas. The research method in this paper is a case study and analytical-descriptive research. Information is gathered through documentary and library studies and the logical deduction of data. The data are measured by a review of Chinese garden plans. Further, by analyzing the elements and generalities of the Chinese garden, it is referred to how the thoughts are influenced by the formation of symbols and the form of the garden. Studies have shown that China's landscape is the concrete embodiment of Taoist, Confucian, and Buddhist thoughts, which have shown itself in the form of elements, orders, relationships, and locations between the components.