ارتباط بين مواجهه با صداي تراز متوسط و افسردگي، اضطراب و استرس در بين كاركنان غير صنعتي

Association between moderate noise level and depression, anxiety, and stress in non-industrial employees

مقدمه: بيشتر مطالعات قبلي در خصوص ارتباط مواجهه با صدا و سلامت روان بر روي مشاغل صنعتي با مواجهه با ترازهاي بالاي صدا و يا مواجهه با صداهاي محيط زيست صورت پذيرفته است. هدف از اين مطالعه بررسي ارتباط بين مواجهه با ترازهاي متوسط صداي محيط كار با افسردگي، اضطراب و استرس در كاركنان مشاغل غير صنعتي (كادر اداري ) است. روش كار: اين مطالعه مقطعي كه با استفاده از ديتاهاي فاز ثبت نام مطالعه كوهورت كاركنان دانشگاه علوم پزشكي تهران - ايران بر روي 3899 نفر از كاركنان كه در هفت گروه شغلي مشغول كار بودند انجام پذيرفت. مواجهه با صدا با استفاده از شاخص Leq10min بررسي شده و افسردگي، اضطراب و استرس نيز بوسيله پرسشنامه DASS-42 بررسي گرديد. يافته ها: شيوع افسردگي شديد و خيلي شديد %2/8 ، شيوع اضطراب شديد و خيلي شديد%9/7 و فراواني استرس شديد و خيلي شديد 11% مشاهده گرديد. همچنين %5/14 از شركت كنندگان در اين مطالعه با صداي بيش از 70 دسي بل مواجهه داشتند. بيشترين ميزان متوسط مواجهه براي كاركنان فني با تراز 3/71 دسي بل و كمترين ميزان مواجهه براي گروه شغلي اداري دفتري با ميانگين مواجهه 1/59 دسي بل اندازه گيري شد. ابتلا به افسردگي شديد با مواجهه با صداي بيش از 70 دسي بل با نسبت شانس 5.22 :OR داراي ارتباط معنادار بود. همچنين اضطراب و استرس شديد در مواجهه با ترازهاي صداي بيش از 70 دسي بل به ترتيب با نسبت شانس 1.16 :OR و 1.17 :OR داراي ارتباط بود. نتيجه گيري: در محيط هاي كاري با مشاغل غير صنعتي مواجهه با ترازهاي متوسط صدا مي تواند به صورت مستقل با افسردگي شديد در ارتباط باشد .

Introduction: Previous studies have been conducted on the effects of exposure of industrial workers to high levels of noise and their association with mental health or exposure of people to harmful levels of environmental noise. In this study, we investigated the association between moderate noise levels and the symptoms of depression, anxiety, and stress in non-industrial workers. Material and Methods: This study is a Cross-Sectional study that was conducted using the enrollment phase data of the Tehran University of Medical Sciences Cohort (TEC) study. The study population consisted of 3899 workers of Tehran University of Medical Sciences who were employed in seven occupational groups of the university, Office Workers, Healthcare workers, technical personnel, services workers, security guards, and radiology-radiation units. Exposure to moderate noise level was examined using the Leq10min index, and the Depression Anxiety Stress Scales were examined on the mentioned population by DASS-42 questionnaires. Results: The results showed that the prevalence of severe to very severe symptoms of depression, anxiety and stress were 8.2, 7.9, and 11% respectively. Also, it was observed that 14.5% of the participants of the study were exposed to noises of more than 70 dB(A). Furthermore, the results indicated that the highest average noise was equal to 71.3 dB(A) for the technical staff group, and the lowest value with an average of 59.1 dB(A) was recorded for the office workers group. The symptoms of severe to very severe depression was associated with exposure to noises above 70 dB(A) (OR:5.22) anxiety (OR:1.16), stress (OR:1.17) and socioeconomic status (OR:1.84). The severe to very severe anxiety was associated with stress (OR: 1.25). On the other hand, the symptoms of severe to very severe stress was associated with variables of age (OR:0.99), gender (OR:0.46), socioeconomic status (OR:1.52), having job management position (OR:0.81) and having healthcare working job (OR:0.65). Conclusion: Regarding the obtained results of the present study, it was concluded that exposure to moderate noise levels had positive and significant association with depression in non-industrial workers. In non-industrial work environments, exposure to moderate noise levels is and can be independently associated with depression.