تأملي فقهي و حقوقي پيرامون اراده در قراردادهاي‌مجازي با تكيه بر اسناد بين‌المللي

Jurisprudential and legal study of intention and consent in Cyberspace contracts based on international documents

سرعت بالاي انعقاد قراردادهاي ‌مجازي زندگي بشر را در امور معيشتي و معاملاتي تحت‌الشعاع خود قرار داده‌ است. هدف اين پژوهش، بررسي اراده متعاقدين در قراردادهاي مجازي، و بيان خلأها با عنايت به قوانين مدونه ايران، فقه اسلامي و اسناد بين‌المللي از جمله كنوانسيون ژنو و كنوانسيون بيع بين‌المللي كالا مي‌باشد. در قانون تجارت الكترونيك ايران به وضوح احكام قصد و رضا مجازي بيان نشده است. بنابراين، در اين پژوهش به بحث ايجاب و قبول مجازي، قصد و رضاي مجازي و اثر تراضي طرفين قرارداد با تلفن و تلفكس و ساير وسايل الكترونيكي پرداخته خواهد شد. براي جمع‌آوري اطلاعات و تحليل آنها از روش كتابخانه‌اي و اسنادي استفاده شده است. بايد افزود كه اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر ماهيت توصيفي و تحليلي است. بنابر مطالعه صورت گرفته مي‌توان نتيجه گرفت كه براي انعقاد يك قرارداد مجازي در بحث قصد و رضا، چالش‌ها و خلأ‌هايي در قانون وجود دارد كه راهكار‌هايي براي رفع اين خلأها و نواقص ارائه شده است.

In this study, we address issues concerning virtual contracts and express gaps concerning Iran's codified laws, Islamic jurisprudence, and international documents such as the Geneva Convention and the Convention on the International Sale of Goods, which are not explicitly addressed in Iran's e-commerce law. Consequently, in this research, the effects of conciliation of the parties to the contract by telephone, telex, and new virtual devices will be explored as well as the effects and rulings of contract conclusion. This research is applied from the standpoint of purpose, descriptive, and structural. The study concludes that there are challenges and gaps in the law for the conclusion of a virtual contract, and reveals a solution to eliminating these challenges and gaps.