واكاوي حكم استرقاق اسير جنگ بر اساس آيات و احاديث

مساله بردگي از مباحث مهم و چالش برانگيز است. هنگام ظهور اسلام، بردگي از راه هاي گوناگوني صورت مي‌گرفت. اسلام تمام مجراهاي بردگي را بست و تنها گرفتن اسير در جنگ، را معتبر دانست. اين مقاله به شيوه تحليلي به بررسي موضوع استرقاق در منابع فقه پرداخته و پس از گذر بر حكم اسير جنگي در آيات و روايات، به دنبال گزارشي از ديدگاه هاي تني چند از فقيهان در خصوص استرقاق اسير جنگي بر آمده است. حاصل اين پژوهش اين است كه در آيات، روايات و هم چنين در سيره پيامبر6 و ايمه:، دليل قابل دفاعي بر امضاي استرقاق (برده سازي) جنگجو و غير آن وجود ندارد. تشريع احكام بردگان، مسلما امضاي بردگي نيست، بلكه در مرحله نخست به خاطر رواج در عرف، جامعه تازه مسلمان تحميل شد، و در مرحله بعد براي اصلاح وضعيت اسفبار بردگان موجود در جامعه و آزادسازي آنان مي باشد.

No abstract