بررسي قرآني ديدگاه فمينيست‌هاي مسلمان و فمينيست‌هاي غربي در فرزندآوري

A Qur’anic Review of the Muslim and Western Feminists’ Views about Reproduction

فمينيست‌ها كه خود را مطالبه‌گر حقوق زنان مي‌دانند، همواره ديدگاه منفي نسبت به نقش حياتي زايش زنان كه استمرار نسل بشر وابسته به آن است داشته‌اند. اشاعۀ انديشه‌هاي آنان، از عوامل اثرگذار در روند كاهش جمعيت است كه جوامع بشري را تهديد مي‌كند؛ درحالي‌كه اسلام، تكثير نسل را از مهم‌ترين كاركردهاي خانواده، و نقش زنان را در تحقق اين امر بي‌بديل مي‌داند. فمينيسم اسلامي، گرايشي جديد از جنبش فمينيسم است؛ ولي ازآن جا كه در فرزندآوري موضعي متفاوت‌ از ساير گرايش‌ها دارد، در اين مقاله، پس از تبيين مواضع فمينيسم غربي، مستقلاً ديدگاه آنان (با تأكيد بر برداشت‌هاي خانم ودود) در موضوع فرزندآوري بررسي شده است. نتايج پژوهش حاضر كه به روش تحليلي-تطبيقي سامان يافته، نشان مي‌دهد كه فمينيست‌هاي غربي اساساً با تشكيل خانواده مخالف بوده، ‌دنبال ترويج عدم‌فرزندآوري هستند؛ درحالي‌كه فمينيست‌هاي مسلمان، به تشكيل خانواده نظري مثبت داشته، با آوردن فرزند مخالفتي ندارند، ولي ديدگاهشان در چگونگي فرزندداري با آموزه‌هاي اصيل قرآن فاصله دارد. برداشت فمينيست‌هاي مسلمان از قرآن كريم، در مقايسه با آراء تفسيري مفسران، به دو بخش قابل تقسيم است؛ اگر آيات قرآن اهداف آنان را تأمين كند، هم‌سو با مفسران هستند، وگرنه با اصل قرار دادن پيش‌فرض‌هاي فمينيستي خود، برداشت‌هاي غيرروشمندي از قرآن دارند.

Feminists who recognize themselves as the advocators for women’s rights have always held a negative view to the essential role of reproduction in women to which the continuation of human generation is dependent. Propagation of their ideas is one of the influential factors in the decline in population process threatening human society while Islam regards reproduction of generation as one of the most important functions for family and considers the role of women in this regard irreplaceable. Islamic feminism is a new trend in the feminism movement but since it holds a different stand from other tendencies in terms of reproduction, after explaining the western feminist approach, its views in this regard is surveyed independently (with an emphasis on the perceptions of Ms. Wadud). The results of the present study conducted through an analytical-comparative method show that the western feminists are basically against establishing family and discourage reproduction whereas Muslim feminists have a positive view about family formation and do not oppose reproduction, although their views about child rearing is different from genuine instructions of the Qur’an. The perceptions of Muslim feminists from the Noble Qur’an, compared to the exegetical views of commentators, is divided into two parts; if the Qur’anic verses fulfill their objectives they move along with the commentators, otherwise relying on their own feminist premises, they have non-methodical perceptions of the Qur’an.