كليدواژه :
حسن طلب , سخن ادبي , كنايه , طنز , تضمين
چكيده فارسي :
حسن طلب از آرايه هاي ادبي است كه نياز و خواسته اي رابا شيوه نيكو و اثرگذار بر پايه مقتضاي حال براي مخاطب خويش بيان مي كند. اين آرايه ادبي به عنوان يك متغير دربديع معنوي، بر اساس ويژگي هاي خاصي چون نياز، نوعت قاضا و مخاطب به گونه هاي متفاوتي در قالب هاي شعري پديدار مي گردد. در مركز اين آرايه ادبي به عنوانيك سخن هدفمند، طلب قرار دارد و اجزاي سازنده بافت شعر، چون واژه ها و ساخت زبان، تصوير، موسيقي وآهنگ كلام، احساس و عاطفه، لحن، قالب شعري وآن مي شوند، با » حسن « موقعيت سخن كه سبب تاثيرپذيري از عواملي مانند شخصيت شاعر، سبك شعري، نوع مخاطب، مطلوب يا خواسته شاعر، شرايط اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي حاكم بر جامعه شاعر،به گونه اي سبب بيان طلب مي شوند كه در اين مقاله به عنوان شيوه هاي هنري حسن طلب با ديدي تحليلي وآماري بررسي شده و همچنين كاربرد هر شيوه كه مربوط به مقتضاي حال اين آرايه ادبي است و ويژگي هريك ازآن ها مورد تحليل قرار گرفته است. گفتني است،تقسيم بندي شگردهاي هنري شاعران در استفاده از اينآرايه ادبي و نام گذاري هر شيوه بر پايه تعريف نگارندگان از حسن طلب براي نخستين بار انجام گرفته است.
چكيده لاتين :
Beauty of demand is one of the literary figures in which a need or request for something is expressed in a pleasant and effective way for the audience based on the speaker's state. This literary figure is expressed in different kinds of poetic formats based on certain characteristics such as the need, type of pleading and the audience. The core of this targeted language is demand, and the elements of structure of a poem such as words, imagery, tone, emotion, tone, poetic format and word setting, embellishing it with beauty, influenced by the factors such as the character of the poet, poetic style, audience type, political, social and economic condition of the poet's era lead to expression the demand in a way that, in this paper, it is analytically and statistically referred to as beauty of demand, and application of each method relating suitability of this literary figure is stated, as well. Then, the characteristics of each method are analyzed. It's worth saying that dividing the artistic tips used by poets in employing the literary figure and entitling each method based on the definitions of beauty of demand has no preceding.
