معرفي مثنوي بحرالمعارف شهابالدين علي دانيالي فسوي جهرمي و نسخ خطي آن با رويكرد سطح زباني و ادبي

مثنوي بحرالمعارف از شهاب الدين علي دانيالي فسوي جهرمي، ديواني قطور بالغ بر 19000 بيت، در عرفان و اخلاق و بر وزن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (بحر رمل مسدس محذوف) در قرن دهم هجري سروده شده است. دو نسخۀ خطي از اين مثنوي به شمارة 9371 در كتابخانۀ مجلس موجود است. اين اثر در 188 برگ و به خط نستعليق كتابت شده كه تاكنون تصحيح و منتشر نشده است. اين مقاله با هدف معرفي و بررسي سطح ادبي مثنوي بحرالمعارف و مبتني بر مطالعات كتابخانهاي و به روش توصيفي ـ تحليلي و با تكيه بر متن نسخۀ آن انجام شده است. در اين نوشتار سعي بر آن است تا افزونبر بررسي نسخۀ خطي، منابع شهاب الدين علي دانيالي فسوي جهرمي براي سرودن اين اثر شناسايي، و فضاي فرهنگي معاصر با دورۀ نويسنده بررسي شود. حاصل پژوهش نشان ميدهد كه فسوي جهرمي در سرودن اين اثر در ساختار و محتوا، بيشتر متأثر از شاعران سلف خويش بوده است و از اين منظر نميتوان او را شاعري صاحبسبك به شمار آورد. عربي مآبي از ويژگي برجستة اين اثر عرفاني است.

no abstract