اثربخشي آموزش مبتني بر شفقت بر خودكارآمدي اجتماعي، تحمل پريشاني و خودانتقادي در دختران نوجوان تحت سرپرستي سازمان بهزيستي

The Effectiveness of Compassion Focused Training (CFT) on Social Self- Efficacy, Distress Tolerance and Self-Criticism in Adolesent Girls under Welfare Organization Care

هدف از اين پژوهش، بررسي اثربخشي آموزش مبتني بر شفقت بر خودكارآمدي اجتماعي، تحمل پريشاني و خودانتقادي در دختران نوجوان تحت سرپرستي سازمان بهزيستي بود. روش پژوهش، نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري با گروه كنترل بود. نمونة پژوهش شامل 30 دختر نوجوان 14 تا 18 سالة تحت سرپرستي سازمان بهزيستي شهر كرمان بود كه با نمونه‌گيري دردسترس، انتخاب و در گروههاي مداخله و گواه جايگزين شدند (هر گروه 15 نفر). گروه آزمايش، مداخله مبتني بر شفقت را دريافت كرد (8 جلسه 90 دقيقه‌اي)؛ در حالي كه به گروه كنترل هيچ آموزشي ارائه نشد. پس از پايان جلسات، پس‌آزمون و 2 ماه بعد از آن، پيگيري اجرا شد. براي گردآوري داده‌ها از پرسشنامۀ خودكارآمدي اجتماعي نوجوانان كنلي، پرسشنامۀ تحمل پريشاني سيمونز و گاهر و سطوح خودانتقادي تامسون و زاروف استفاده شد. داده‌ها با تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر تحليل شدند. نتايج نشان دادند آموزش مبتني بر شفقت تأثير معناداري بر خودكارآمدي اجتماعي، تحمل پريشاني و خودانتقادي داشته است؛ اين تأثير در مرحلۀ پيگيري نيز تداوم داشت. با توجه به يافته‌ها آموزش مبتني بر شفقت يك گزينۀ مناسب براي بهبود خودكارآمدي اجتماعي، تحمل پريشاني و كاهش خودانتقادي است.

The purpose of this study was to investigate the effectiveness of compassion-based training on social self-efficacy, distress tolerance, and self-criticism in adolescent girls under the supervision of the Welfare Organization. The research method was semi-experimental with pre-test, post-test, and follow-up, and control group. The sample consisted of 30 adolescent girls aged 14 to 18 years old who were under the supervision of the Kerman Welfare Organization. They were selected by available sampling and assigned to the experimental and control groups(15 people in each group). The experimental group received compassion-focused training intervention (8 sessions of 90 minutes), while the control group received no training. At the end of training sessions, post-test, and two months after that, follow-up was conducted. Connolly Adolescent Social Self-efficacy Questionnaire, the Simons and Gaher DistressTolerance Questionnaire, and the Thompson & zuroff Self-Criticism Questionnaire were used to collect the data. Data were analyzed by repeated-measures analysis of variance. The results showed that compassion-focused training significantly affected social self-efficacy, distress tolerance, and self-criticism. This effect also continued in the follow-up. Based on the findings, compassion- focused training can be used as a suitable treatment option to improve social self-efficacy, distress tolerance, and reducing self-criticism.