طراحي و اعتبارسنجي الگوي رهبري ديجيتال در نظام آموزش و پرورش كشور (مطالعه موردي: آموزش وپروش استان سيستان و بلوچستان)

Designing and Exercising the Power of LG Digital Leadership in the Education System of the Country (Case Study: Education of Sistan and Baluchestan Province)

موفقيت نظام آموزش و پرورش در عصر حاضر نيازمند پايش، پاسخگويي و هماهنگي با تحولات ديجيتال حاكم بر تمامي اركان زندگي فردي و اجتماعي است. دستيابي به اين مهم نيازمند شيوه نويني از رهبري است كه با عنوان رهبري ديجيتال از آن ياد مي‌شود. در اين راستا، پژوهش حاضر با هدف ارائه الگويي بومي براي سنجش رهبري ديجيتال در نظام آموزش و پرورش كشور انجام شده است. مطالعه حاضر از منظر هدف يك پژوهش بنيادي است كه با روش آميخته صورت گرفته است. همچنين از نظر روش و بازه زماني گردآوري داده‌ها يك پژوهش پيمايش مقطعي است. جامعه آماري بخش كيفي شامل 23 نفر از خبرگان تجربي و نظري در حوزه مورد مطالعه است. در بخش كمي نيز از ديدگاه 400 نفر از كاركنان نظام آموزش و پرورش كشور استفاده شده است. ابزار گردآوري داده‌ها مصاحبه نيمه‌ساختاريافته و پرسشنامه مدلسازي ساختاري-تفسيري و پرسشنامه محقق‌ساخته مي‌باشد. براي تحليل داده‌ها از روش تحليل كيفي محتوا، مدلسازي ساختاري-تفسيري و حداقل مربعات جزئي استفاده گرديده است. نتايج نشان داده است، ساختار حكمراني ديجيتال و زيرساخت فناورانه ديجيتال متغيرهاي زيربنايي الگوي رهبري ديجيتال هستند. اين متغيرها تاثيرگذارترين متغير‌هاي مدل مي‌باشد كه به صورت مستقيم بر تدوين استراتژي ديجيتال اثر مي‌گذارند. به همين ترتيب تدوين استراتژي ديجيتال نيز بر مديريت منابع انساني و خط‌ مشي‌گذاري ديجيتال تاثير دارند. از طريق خط‌مشي ديجيتال و مديريت منابع انساني نيز مي‌توان فرهنگ ديجيتال را در سازمان نهادينه كرد و در نهايت نيز رهبري ديجيتال قابل حصول است.

The success of the education system in the present age requires monitoring, responding and coordinating with the digital developments that govern all the pillars of individual and social life. Achieving this requires a new approach to leadership, known as digital leadership. In this regard, the present study was conducted with the aim of providing a local model for measuring digital leadership in the country's education system. The present study is a fundamental research that has been done by mixed method. It is also a cross-sectional survey in terms of data collection method and time period. The statistical population of the qualitative section includes 23 experimental and theoretical experts in the field. In a small part, the views of 400 employees of the country's education system have been used. Data collection tools are semi-structured interview, structural-interpretive modeling questionnaire and researcher-made questionnaire. To analyze the data, qualitative content analysis, structural-interpretive modeling and partial least squares were used. The results show that the structure of digital governance and digital technological infrastructure are the underlying variables of the digital leadership model. These variables are the most influential model variables that directly affect the development of digital strategy. Similarly, digital strategy development has an impact on human resource management and digital policy-making. Digital culture and human resource management can also institutionalize digital culture in the organization, and ultimately digital leadership can be achieved