عنوان مقاله :
نظريه شهرسازي مشاركتي و شرايط تحقق آن در نظام برنامه‌ريزي شهري ايران
عنوان به زبان ديگر :
The theory of participatory urban planning and the conditions for its realization in the urban planning system of Iran
پديد آورندگان :
نصيري، يوسف دانشگاه آزاد اسلامي واحد قزوين، قزوين، ايران , داودپور، زهره دانشگاه آزاد اسلامي واحد قزوين - دانشكده معماري و شهرسازي، قزوين، ايران , معيني فر، مريم دانشگاه آزاد اسلامي واحد قزوين - دانشكده معماري و شهرسازي، قزوين، ايران
كليدواژه :
برنامه‌ريزي مشاركتي , شهرسازي مشاركتي , شوراهاي اسلامي شهر , نظام برنامه‌ريزي شهري
چكيده فارسي :
در ورطه برنامه‌ريزي دولتي، متمركز، تكنوكراتيك و خردگرا كه بر اساس مهارتها و تحليل‌هاي علمي تك بعدي بنا شده بود، فرو برد. عدم كارآمدي اين الگوها، موجب شكل گيري نظريه‌هاي جديدي مانند؛ نظريه شهرسازي مشاركتي گرديد. در كشور ما نيز الگوبرداري خام از نظريات جديد و تغييرات سطحي بدون زمينه سازي و تعمق نظري، مانند؛ اجراي قانون شوراها و نقش دهي به نهاد شوراي شهر در نظام برنامه‌ريزي شهري، ابهاماتي در فرايند تكوين و تحقق نظريه شهرسازي مشاركتي بوجود آورده است. هدف اين پژوهش كاوشي بيشتر در شرايط تحقق نظريه شهرسازي مشاركتي به منظور پرهيز از سطحي‌نگري و الگوبرداري خام از نظريات جوامع ديگر، با تاكيد بر ظهور نهاد شوراي شهر و نقش و جايگاه آن در نظام برنامه‌ريزي شهري كشور، مي‌باشد. با روش توصيفي- تحليلي به ارزيابي تحقق گزاره‌هاي شهرسازي مشاركتي و تاثير آن در تغيير رويكرد نظام برنامه‌ريزي متمركز شهرسازي به مشاركتي از طريق تحليل نقش و جايگاه نهاد شوراي شهر در نظام شهرسازي پرداخته شده است. تعريف نقش و جايگاه براي شوراي شهر در فرايند تهيه، تصويب و اجراي طرح‌هاي توسعه شهري به منظور تغيير رويكرد برنامه‌ريزي شهري، تغييرات سطحي و بدون پشتوانه نظري بوده و هنوز فاصله زيادي با تحقق مشاركت واقعي مردم و نظريه شهرسازي مشاركتي دارد. تغييرات صرفاً قانوني و نهادي، شهرسازي مشاركتي را محقق نمي‌سازد، بلكه مشاركت واقعي زماني اتفاق خواهد افتاد كه بر اساس مباني نظري مشاركت كليه مراحل برنامه‌ريزي مشاركتي(از جمله فرهنگ سازي و ارتقاي آگاهي عمومي و...) به درستي طي شده باشد.
چكيده لاتين :
The inefficiency of these models has led to the formation of new theories such as; The theory of participatory urban planning. In our country, the raw modeling of new theories and superficial changes without grounding and theoretical reflection, such as: Implementation of the law on councils and the role of the city council in the urban planning system, has created ambiguities in the process of development and realization of participatory urban planning theory. The purpose of this study is to further explore the conditions for the realization of participatory urban planning theory in order to avoid superficiality and raw modeling of theories of other societies, emphasizing the emergence of the city council and its role and place in the urban planning system. Descriptive-analytical method has evaluated the realization of participatory urban planning propositions and its effect on changing the approach of centralized urban planning system to participatory by analyzing the role and position of the city council in the urban planning system. Defining the role and position for the city council in the preparation process, approving and implementing urban development plans to change the approach to urban planning, superficial changes without theoretical support and is still a long way from realizing public participation and participatory urban planning theory. Purely legal and institutional changes do not achieve participatory urban planning, but real participation will occur when all stages of participatory planning (including culture building and public awareness, etc.) have been completed properly based on the theoretical foundations of participation.
عنوان نشريه :
جغرافيا (برنامه ريزي منطقه اي)
