شماره ركورد :
1260954
عنوان مقاله :
تاثير تمرينات تداومي و تناوبي بر سطح آميلوئيد بتا 42 (Aβ42) و مالون دي آلدئيد (Mda) هيپوكامپ موش هاي صحرايي نر سالمند
عنوان به زبان ديگر :
Effect of Continuous and Interval Training on Amyloid β 42 (Aβ42) and Malondialdehyde (MDA) Levels in Hippocampus of Elderly Rats
پديد آورندگان :
براتي، زهرا دانشگاه آزاد اسلامي واحد بجنورد - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي، ايران , يعقوبي، علي دانشگاه آزاد اسلامي واحد بجنورد - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي، ايران , جليلوند، محمدرضا دانشگاه علوم پزشكي خراسان شمالي - مركز تحقيقات فرآورده هاي طبيعي و گياهان دارويي، ايران
تعداد صفحه :
13
از صفحه :
4083
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
4095
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
Amyloid Β 42 (Aβ42) , تمرين تداومي , تمرين تناوبي‌ , آميلوئيد بتا 42 (Aβ42) , مالون دي آلدئيد (Mda) , موش هاي سالمند
چكيده فارسي :
پلاك هاي آميلوئيدي در مغز به صورت وابسته به سن، افزايش مي يابد. بنابراين هدف از تحقيق حاضر بررسي تاثير تمرينات تداومي و تناوبي بر سطح آميلوئيد بتا 42 (a beta;42) و مالون دي آلدئيد (mda) هيپوكامپ موش هاي صحرايي نر سالمند بود.روش بررسي: 30 سر موش سالمند نر ويستار (سن 18 ماه) به‌طور تصادفي و بر اساس وزن به سه گروه تمرين تناوبي، تمرين تداومي و كنترل تقسيم شدند. تمرين تداومي به ‌مدت 8 هفته با شدت 65 تا 70% vo2maxو پروتكل تمرين تناوبي نيز به مدت 8 هفته با اجراي 85 مرحله فعاليت 2 دقيقه‌اي باشد معادل 80 تا 100% vo2max و دوره‌هاي استراحتي فعال 2 دقيقه‌اي، اجرا شد. نمونه هاي بافت هيپوكامپ 48 ساعت پس از آخرين جلسه تمرين استخراج شد. از آزمون آنووا (anova) و آزمون تعقيبي توكي استفاده شد.نتايج: سطح a beta;42 هيپوكامپ در گروه تمرين تداومي به طور معنا داري نسبت به گروه كنترل پايين تر بود (0/001=p)، هم‌چنين سطح اين شاخص در گروه تناوبي نيز نسبت به گروه كنترل پايين‌تر بود (0/001=p). ولي بين سطح a beta;42 هيپوكامپ در گروه تمرين تداومي و تمرين تناوبي تفاوت معنا داري مشاهده نشد (0/502=p). سطح mda هيپوكامپ در گروه تمرين تداومي به طور معنا داري نسبت به گروه كنترل پايين تر بود (0/016=p)، هم‌چنين سطح اين شاخص در گروه تمرين تناوبي به طور معناداري نسبت به گروه كنترل پايين‌تر بود (0/046=p). بين سطح پروتئين mda هيپوكامپ در گروه تمرين تداومي و تمرين تناوبي تفاوت معنا داري مشاهده نشد (0/866=p). نتيجه‌گيري: احتمالاً تمرينات ورزشي تداومي و تناوبي مي ‌تواند از طريق تعديل استرس اكسايشي باعث كاهش a beta;42 هيپوكامپ گردند و در نتيجه از تحليل سيستم عصبي ناشي از سالمندي جلوگيري كند.
چكيده لاتين :
Amyloid plaques in the brain increase with age. Thus, the present study aimed to evaluate the effect of continuous and interval training on Amyloid β 42 (Aβ42) and Malondialdehyde (MDA) levels in hippocampus of elderly rats. Methods: The present study was experimental one with two experimental groups and one control group. Thirty old male Wistar rats (18 weeks-old) divided into 3 groups, including interval training, continuous training, and control. Continuous training was performed for 8 weeks with 65 to 70% VO2max and interval training was performed for 8 weeks with 5-8 repetitions of 2 minutes of working with 80-100% VO2max and 2 minutes active rest with 50% of VO2max for 8 weeks. Hippocampal samples were extracted 48 hours after the last training session to measure protein levels of Aβ42 and MDA. One-way ANOVA and Tukey post hoc test was used for data analysis. Results: Hippocampus Aβ42 levels in continuous training groups were significantly lower than the control group (P=0.001). In addition, Aβ42 levels in hippocampus of interval training groups were significantly lower than the control group (P=0.001). However, no significant differences were found in Aβ42 levels between continuous and interval training groups (p=0.502). MDA levels in continuous training groups were significantly lower than the control group (P=0.016). In addition, MDA levels in interval training groups were significantly lower than the control group (P=0.046) But no significant differences were found in hippocampal MDA protein levels between continuous and interval training groups (p=866). Conclusion: Continuous and interval training through decreasing oxidative stress, decrease Aβ42 levels in the hippocampus of the elderly rat, thus probably continuous and interval training can prevent neurodegenerative disease caused by aging through modulating oxidative stress and Aβ42.
سال انتشار :
1400
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني شهيد صدوقي يزد
فايل PDF :
8557135
لينک به اين مدرک :
بازگشت