عنوان مقاله :
نوتعريفي از ساختار فرم‌شناسي بنيادين در دانش ژئومورفولوژي
عنوان به زبان ديگر :
New Explanation of the Fundamental Morphology Structure in Geomorphology Science
پديد آورندگان :
صمدزاده، رسول دانشگاه آزاد اسلامي واحد اردبيل - گروه جغرافيا، اردبيل، ايران , صلحي، سينا دانشگاه اصفهان- ژئومورفولوژي، اصفهان، ايران , نعمت اللهي، فاطمه دانشگاه اصفهان - دانشكده علوم جغرافيايي و برنامه ريزي - گروه جغرافياي طبيعي، اصفهان، ايران
كليدواژه :
ژئومورفولوژي , اصطلاح شناسي , فرم‌شناسي , تئوري سلسله مراتبي
چكيده فارسي :
شاخه‌هاي مختلف علمي در طول دوران رشد و تكامل خود با فاز‌هاي مختلفي رو‌به‌رو مي‌شوند. در اين پژوهش دو فاز اصلي كه شبكه-هاي علمي را در ادوار مختلف تحت تأثير قرار مي‌دهند، به نام فاز ايستاي ترمينولوژيك و فاز پوياي ترمينولوژيك تبيين شد. از مروري اجمالي بر روند پژوهشي حاكم بر علم ژئومورفولوژي، نازايي در خلق مفاهيم و معاني جديد استنتاج مي‌گردد كه مي‌توان شرايط فاز ايستاي ترمينولوژيك را به آن انتساب داد. برون‌رفت از شرايط ايستاي ترمينولوژيك و ورود به شرايط پويا، توجه بيشتر به مطالعات بنيادين و بازتعريف مفاهيم از پيش موجود در قالب ترمينولوژي جديد را مي‌طلبد. در اين راستا، ساختار فرم‌شناسي بنيادين در ژئومورفولوژي (در 7 سطح شامل: زمين معنا، زمين فضا، زمين منظر، زمين شكل، زمين عارضه و زمين شئي)، نظام ارتباطي در اين ساختار (در 10 سطح شامل: روابط سلسله‌مراتبي و يا غير سلسله‌مراتبي، درون سطحي يا ميان سطحي، يك‌سويه و يا دوسويه)، سطوح مقياس (شامل: مقياس‌هاي جهاني، سراسري، منطقه‌اي، بخشي، كانوني، محلي و نقطه‌اي) و جريان انرژي تبيين و تشريح گرديد.
عنوان نشريه :
پژوهشهاي ژئومورفولوژي كمي
