ارائه‌ الگو ساختاري جرات‌ورزي بر اساس مسئوليت‌پذيري، اضطراب اجتماعي با ميانجي‌گري خود‌ناتوان‌سازي تحصيلي در دانش‌آموزان

Providing a Structural Model of Assertiveness based on Responsibility, Social anxiety mediated by Academic self-disability in students

: جرئت‌ورزي در دهه‌هاي اخير موضوع پژوهش‌هاي نظري و باليني بسياري بوده است .طبق پژوهش‌هاي انجام شده عوامل شخصيتي متعددي بر جرئت‌ورزي افراد تأثير‌گذار است. هدف از پژوهش حاضر ارائه‌ الگو پيش‌بيني جرئت‌ورزي بر اساس مسئوليت‌پذيري، اضطراب اجتماعي با ميانجي‌گري خودناتوان‌سازي در دانش‌آموزان است. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف، كاربردي و از نظر روش، همبستگي با رويكرد الگو ساختاري است. جامعه آماري پژوهش كليه‌ دانش‌آموزان مقطع دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصيلي 99-1398 بودند. تعداد افراد نمونه جمعاً 537 دانش‌آموز بود كه با روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي انتخاب شد. ابزار پژوهش شامل پرسش‌نامه‌ي جرئت‌ورزي گمبريل و ريچي (1975) با پايايي88/0، مقياس پرسش‌نامه خودناتوان‌سازي جونز و رودوالت (2005) با پايايي 69/0، پرسش‌نامه مسئوليت‌پذيري نعمتي (1387) با پايايي 92/. و مقياس اضطراب اجتماعي پاكلك (1991) با پايايي 89/. بودند. داده‌هاي گردآوري شده با روش الگوسازي معادلات ساختاري و نرم افزار AMOS تحليل شدند. يافته ها: نتايج تحليل داده‌ها نشان داد كه الگو پيش بيني جرئت‌ورزي بر اساس مسئوليت‌پذيري و اضطراب اجتماعي با ميانجي‌گري خودناتوان‌سازي براساس داده‌هاي تجربي از برازش مطلوبي برخوردار است. همچنين اثر غير مستقيم مسئوليت‌پذيري، اضطراب اجتماعي بر جرئت‌ورزي دانش‌آموزان با 95 درصد اطمينان مورد تأييد قرارگرفت. نتيجه گيري: با توجه به اينكه جرئت‌ورزي پايين سهم قابل توجه يدر ايجاد و تداوم مشكلات تحصيلي دارد، يافته‌هاي پژوهش تلويحات مهمي براي دست اندركاران تعليم و تربيت و خدمات بهداشت رواني و خانواده‌ها دارد.

In recent decades, assertiveness has been the subject of many theoretical and clinical studies. According to research, several personality factors affect the assertiveness of individuals. It mediates disability in students. Method: The present study is applied in terms of purpose and correlation with structural model approach in terms of method. The statistical population of the study was all high school students in Tehran in the academic year 2009-2010. The sample size was 537 students who were selected by cluster random sampling. The research instruments included Gambrill and Ritchie (1975) audacity questionnaire with a reliability of 0.88, Jones and Rudwalt (2005) self-disability questionnaire with a reliability of 0.69, Nemati responsibility accountability questionnaire (2008) with a reliability of 0.92. an‎d the Paklek (1991) Social Anxiety Scale were highly reliable. The collected data were analyzed by structural equation modeling and AMOS software. Results: The results of data analysis showed that the model of predicting audacity based on responsibility and social anxiety with the mediation of self-disability based on experimental data has a good fit. Also, the indirect effect of responsibility and social anxiety on students' courage was confirmed with 95% confidence. Conclusion: Considering that low courage has a significant role in creating and sustaining educational problems, the research findings have important implications for those involved in education and mental health services and families.