عنوان مقاله :
پژوهشي در سفالگري دوران اسلامي معرفي و نقد كتاب سفالينۀ گونۀ موسوم به كوباچه
عنوان به زبان ديگر :
A Research on the Islamic Pottery An Introduction and Critical Review on the book of “The Pottery Known as Kūbāchi
پديد آورندگان :
منتظرظهوري، مجيد دانشگاه تهران - باستان‌شناسي، تهران، ايران , صديقيان، حسين دانشگاه لرستان - باستان‌شناسي، لرستان، ايران
كليدواژه :
باستان شناسي , دوره صفوي , كوباچه , سفال گونۀ
چكيده فارسي :
سفال يكي از وجوه برجستۀ صنعت دوران اسلامي است كه در طول اين دوران با پيشرفتهاي چشمگيري در فن توليد و تزئين همراه بود. با توجه به شواهد باستانشناختي سفال گونۀ موسوم به كوباچه داري حوزه پراكنش گسترهاي بوده كه از خراسان تا تبريز در ايران و حتي مناطقي خارج از مرزهاي فعلي ايران در كشورهايي همچون آذربايجان، را شامل ميشود. كتاب «سفالينه گونۀ موسوم به كوباچه» جديدترين و شاخصترين اثر تأليفي پيرامون اين گونۀ سفالي است كه به ابعاد باستانشناختي آن ميپردازد. براي نقد اين كتاب، نگارندگان نخست به بررسي جنبه هاي ساختاري و روند بيان مطالب كتاب پرداخته و سپس محتواي آن را مورد بررسي قرار دادند. از جمله نقاط قوت كتاب مي توان به تمركز بر وجوه مختلف باستان شناختي اين گونه سفالي اشاره كرد. در كنار اين نقاط قوت، اما مي توان گفت كه كتاب از نظر ساختاري اگر در مستندنگاري فصول و ارجاعات دقيقتر مي شد، بيشتر مي توانست نظر مخاطبان را جلب كند. از سوي ديگر كتاب از نظر محتوايي در گونه شناسي و طبقه بندي سفالها داراي كاستي هست و نويسندۀ محترم كتاب ميتواند در ويرايشهاي بعدي نسبت به رفع اين كاستيهاي محتوايي اقدام كند.
چكيده لاتين :
Pottery is one of the most prominent aspects of Islamic crafts which flourished in both production and decoration. According to the archaeological pieces of evidence the Kūbāchi wares have been spread from Khorasan to Tabriz and it ever-known centers of production were Isfahan, Kerman, Neyshabur, Mashhad and Tabriz. The book of “The Pottery Known as Kūbāchi” is the newest and the possibility most prominent written source about this subject, which argues the archaeological aspects of these wares. This paper aims to introduce the book and review its structure and contents. The first step of review had been started with structural aspects and the process of the narration, and then the content. One of the strengths of this book is the concentration on the various archaeological aspects of this type of pottery. Besides, it can be mentioned that the book could be more attractive to the audience if the documentation and references were more precise. There are some other deficiencies in the typology and categorizing the potteries, those can be edited by the author
عنوان نشريه :
پژوهشنامه انتقادي متون و برنامه هاي علوم انساني
