انجماد ويرانه‌هاي ماليخوليايي: تحليل روانشناختي مضامين نقاشي هاي دورۀ سوم ايران درودي

The Freezing of Melancholic Ruins: A Psychological Analysis of Themes in Iran Darroudi's Third Period of Artworks

بيان مسئله: «دورة يخبندان» از مهمترين دوره‌هاي كاري «ايران درودي» است. دوره‌اي كه از اواخر دهة پنجاه آغاز و تا دهة شصت ادامه مي‌يابد. «ازدست‌دادن» و «فقدان» از مضامين تكرارشوندة آثار اين دوره هستند. در اين مقاله با اتخاذ رويكردي «روان‌شناختي» و با بسط نظري مفهوم «سوگ» و «ماليخوليا» كوشش شده است پرتويي بر وجهي از محتواي مستتر در اين آثار افكنده شود. ازاين‌رو با تمركز بر مشابهت‌هاي فرمي و موضوعي نقاشي‌هاي اين دوره، «چگونگي» تجسم «سوگِ ماليخوليايي» در اين آثار بررسي شده است. هدف پژوهش: اين مقاله از منظري روان‌شناختي در پي تفسيري بر «چگونگي» كاربستِ فرم‌ها و موضوع‌هاي ناظر بر مفهوم «فقدان» در آثار دورة سوم ايران درودي است. روش پژوهش: در اين مقاله به روشي توصيفي-تحليلي به بررسي فرم و موضوع در آثار دورة سوم (اواخر دهة پنجاه و دهة شصت) ايران درودي پرداخته‌ شده است و داده‌ها به شيوة «كتابخانه‌اي» گردآوري شده‌اند. نتيجه‌‌گيري: در آثار دورة «يخبندان» درودي، تجسمِ خسران‌هاي شخصي (مرگ عزيزان) و اجتماعي-تاريخي (شكوهِ ازدست‌رفتة وطن) به هم آميخته‌اند و تمناي نقاش در حفظ و جاودان‌كردن ابژة ازدست‌رفته به اشكال گوناگون تجسم‌يافته است. تصويرِ «ويرانه‌ها» در افقِ‌ بيكران˚ كه ساختار غالب آثار اين دوران را تشكيل مي‌دهند، واجدِ ارجاعاتي مؤكد به «وطن» و بازنمايي «ازدست‌دادن» آن است. در اين آثار براي «جاوداني» و «ابدي» نمودن ابژه‌هاي ازدست‌رفته، فرم‌ها در پرده‌اي از يخ قرارگرفته و منجمد شده‌اند.در اين بازنمايي‌ها علاوه بر تأثير مرگ عزيزان، تبعيد خودخواسته از وطن و جنگ تحميلي دهة 60، رگه‌هايي از گفتمان «باستان‌گرايي» بازمانده از دوران پهلوي نيز مشهود است. تكرارِ پيوندِ مفاهيمي مانند «مرگ»، «ويرانه»، «وطن»، «جاودانگي» و «ابديت» در زمينة اين آثار دلالت بر نوعي «سوگ ماليخوليايي» دارد؛ در اين زمينه مي‌توان آثار دورة يخبندان درودي را در امتداد تجسم‌گونه‌اي «زيباشناسي فقدان» تعبير كرد.

Problem statement: Between the 1970s to 1980s, the “Freezing Period” is one of the most prominent periods in Iran Darroudi's career. "Loss" is a recurring themes of the works of this period. This paper intendsed to shed light on an aspect of the latent content in these artworks using a psychological approach and theoretically expanding two concepts: "mourning" and "melancholia." Research objective: This paper gives a psychological interpretation of how “loss-related” forms and themes have been applied in Iran Darroudi's Third Period of artworks. Research method: This paper is a descriptive-analytical investigation of form and theme in the artworks ofIran Darroudi in the Third Period, from the late '70s to '80s. The study used the library approach for data collection. Conclusion: Darroudi's works in the "freezing period" present an interwoven embodiment of personal losses (the death of loved ones) and social-historical losses (lost glory of the homeland), and the artist has visualized her desire to preserve and immortalize the lost object in various forms. The image of "ruins" on an eternal horizon, the predominant element in Darroudi's works in this era, gives robust references to "homeland" and representation of "losing" it. The artist has tried to "immortalize" and "eternalize" the lost objects by freezing forms behind a curtain of ice. These representations involve streaks ofarchaism discourse remaining from the Pahlavi era as well as the effect of the death of loved ones, self-exile, and the imposed war with Iraq in the 1980s. The recurrence of the attachment between the concepts of "death," "ruins," "homeland," "eternalness," and "eternity" in the context of these artworks implies some sort of "melancholic mourning." In this regard, Darroudi's works in the Freezing Period can be interpreted as in line with the embodiment of a type of "aesthetics of loss".