اثر تمرينات تناوبي شديد بر سطح سرمي استئوپونتين و شاخص مقاومت به انسولين در زنان كم‌تحرك داراي اضافه وزن و چاق

The Effect of high intensity interval training on serum levels of Osteopontin and insulin resistance index in sedentary overweight and obese women

هدف: استئوپونتين، سايتوكاين نوظهور مترشحه از بافت چربي است كه با بيماري هاي متابوليكي همراه با چاقي مانند مقاومت به انسولين و ديابت نوع 2 ارتباط دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسي اثر تمرين تناوبي شديد بر سطح سرمي استئوپونتين، انسولين، گلوكز ناشتا و شاخص مقاومت به انسولين (HOMA -IR) در زنان جوان كم تحرك چاق و داراي اضافه وزن بود. روش ها: 20 زن داراي اضافه وزن و چاق به طور تصادفي به دو گروه تجربي (ميانگين سني32/405/14 سال و شاخص توده بدني18/12 +33/6 كيلوگرم بر مترمربع) و كنترل (ميانگين سني 35/245/33 سال و شاخص توده بدني 65/ 31/158 كيلوگرم بر مترمربع) تقسيم شدند. آزمودنيها در گروه تجربي در 8 هفته تمرين تناوبي شديد يك دقيقه تناوب دويدن با شدت 90 درصد ضربان قلب بيشينه با 1 دقيقه تناوب استراحت دويدن با شدت 50 -60 درصد ضربان قلب بيشينه،20 دقيقه در هر جلسه، 3 بار هفته) شركت كردند. اندازه گيري شاخص هاي خوني و تركيب بدني مورد بررسي پيش و پس از اجراي مداخله تمرين انجام گرفت. تجزيه و تحليل داده ها به كمك آزمون كوواريانس، تي زوجي و آزمون همبستگي پيرسون در سطح معناداري آماري 0/05>P انجام گرفت. نتايج: بنابر نتايج آزمون تي زوجي اجراي تمرينات تناوبي شديد موجب كاهش معنادار سطوح سرمي استئوپونتين ( 0/0001= P)، وزن ( 0/0001= P)، شاخص توده بدني ( 0/0001=P و درصد چربي بدن (0/0001 = P)، در پس آزمون در مقايسه با پيش آزمون شد. با اين همه، نتايج آزمون كوواريانس نشان داد تنها تغييرات انسولين (0/039= P)، وزن ( 0/001= P)، شاخص توده بدني ( 0/005= P) و درصد چربي بدن ( 0/0001= P) بين گروه تمرين و كنترل تفاوتي معنادار داشت. ضمن اينكه، همبستگي معناداري مثبت بين تغييرات سطوح استئوپونتين و تغييرات شاخص توده بدني ( 0/0001= P) و درصد چربي بدن (0/044= P) مشاهده شد. نتيجه گيري: تمرينات تناوبي شديد سبب كاهش سطوح سرمي استئوپونتين و بهبود تركيب بدني و شرايط متابوليكي شد، بنابراين به عنوان يك راهكار درماني مؤثر در زنان جوان چاق و داراي اضافه وزن توصيه مي شود.

Purpose: Osteopontin is a novel adipose tissue derived cytokine correlating with obesity and its related metabolic diseases such as insulin resistance and type II diabetes. The purpose of this study was to investigate effect of high intensity interval training (HIIT) on serum levels of Osteopontin, insulin and fasting glucose and insulin resistance index (HOMA-IR) in young sedentary overweight and obese women. Methods: Twenty overweight and obese women randomly divided into two groups including experimental (mean age 32.5 ± 4.14 years, body mass index 33.18 ± 6.12 Kg/m2) and control (mean age 35.45 ± 2.33 years, body mass index 31.58 ± 1.65 Kg/m2). Subjects in experimental group participated in eight weeks of HIIT (one minute of running interval at intensity of 90 percent of maximal heart rate and one minutes of rest interval of running at intensity of 50-60 percent of maximal heart rate, 10 sets per session, 20 minutes per session, three times per week). Blood factors and body composition indices were assessed before and after training protocol. Statistical analysis was done by Covariance, paired t-test and Pearson correlation at significant level of P < 0.05. Results: According to paired t-test, HIIT resulted in significant decrease in serum levels of osteopontin (P = 0.0001) and weight (P = 0.0001), body mass index (P = 0.0001) and body fat percent (P = 0.0001) in post-test compared to pre-test. However, Covariance showed that only changes in levels of insulin (P = 0.039), weight (P = 0.001), body mass index (P = 0.005) and body fat percent (P = 0.0001) were significantly different between training and control groups. Moreover, there were negative correlation between changes in osteopontin level and changes in body mass index (P = 0.0001) and body fat percent (P = 0.044). Conclusion: High intensity interval training (HIIT) decreased osteopontin level and improved body composition and metabolic status, and therefore, can be suggested as a therapeutic procedure in obese and overweight young women.