مقايسه اثر زمان‌بندي هشت هفته برنامه تمريني با دو الگوي متفاوت كششي تقويتي بر تغييرات وضعيت سندرم متقاطع تحتاني

Comparison of the Effect of Eight Week Training Program Schedule With Two Different Stretching Patterns Strengthening on Changes in the Status of Lower Cross Syndrome

هدف: زمان‌بندي‌هاي گوناگون تمرينات كششي تقويتي مي‌تواند تأثيرات متفاوتي بر وضعيت سندرم متقاطع تحتاني افراد داشته باشد. هدف از اين پژوهش مقايسه اثر زمان‌بندي هشت هفته برنامه تمريني با دو الگوي متفاوت كششي تقويتي بر تغييرات وضعيت سندرم متقاطع تحتاني بود. روش ها: در اين مطالعه نيمه‌تجربي، سيصد نفر از دانشجويان دختر 19 تا 25 سال دانشگاه گيلان با استفاده از روش نمونه‌گيري غيرتصادفي براي نمونه اوليه انتخاب شدند. اين افراد براي تشخيص لوردوز كمري با روش آزمون نيويورك ارزيابي شدند. از ميان اين افراد، 120 نفر كه هايپرلوردوزيس داشتند و با خط‌كش منعطف جهت اندازه‌گيري دقيق قوس كمري مجدد ارزيابي شدند. در پايان 45 نفر كه زاويه انحناي بيش از 45 درجه داشتند، مبتلا به لوردوز كمري تشخيص داده شده و انتخاب شدند و به صورت تصادفي در سه گروه پانزده نفري قرار گرفتند. گروه شماره يك اجراي تمرينات با فاصله زماني، گروه شماره دو اجراي تمرينات به صورت هم‌زمان و گروه شماره سه گروه كنترل بود. برنامه تمريني شامل هشت هفته، هفته‌اي سه جلسه و هر جلسه شصت دقيقه تمرينات اصلاحي بود. براي تحليل داده‌ها از آزمون آناليز واريانس يك‌طرفه استفاده شد. تحليل آماري با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 20 صورت گرفت. يافته ها: تفاوت بين تمرينات با فاصله و گروه كنترل معنادار بود (0/30=P)، در حالي كه بين تمرينات گروه هم‌زمان و گروه كنترل تفاوت معناداري مشاهده نشد (0/68=P). نتيجه گيري: بر اساس يافته‌هاي اين تحقيق، انجام تمرينات كششي و تقويتي با فاصله زماني نسبت به انجام هم‌زمان اين تمرينات تأثير بيشتري بر كاهش لوردوز كمري دارد.

Objective Different timing of performing stretching and strengthening exercises can have different effects on the condition of Lower Crossed Syndrome (LCS). This study aims to compare the effects of eight-week training using stretching and strengthening exercises intermittently and simultaneously on the status of LCS in female college students. Methods In this quasi-experimental study, the study population consists of 300 female students of Guilan University aged 19-25 years. To assess LCS, the New York Posture Rating tool was used. 120 patients who had hyperlordosis were re-evaluated using flexible ruler for precise measurement of LCS. Finally, 45 students with a lumbar curvature angle of >45 degrees were selected and randomly divided into three groups of intermittent training (n=15), simultaneous training (n=15), and control (n=15). The training program consisted of corrective exercises for 8 weeks, 3 sessions per week, each for 60 minutes. One-way ANOVA was used for data analysis in SPSS v. 20 software Results The difference between the intermittent training and control groups was significant (P=0.30), while no significant difference was observed between the simultaneous training and control groups (P=0.68). Conclusion Performing stretching and strengthening exercises intermittently has a greater effect on reducing LCS than performing these exercises simultaneously.