تبيين اختلاف نظر موجود درخصوص بزه تظاهر و قدرت نمايي با سلاح سرد؛ در پرتو نقد راي

Critic on Arguments Regarding the Crime of Demonstration and Displaying a Cold Weapon; in the Light of Case Law

امروزه با ملاحظه پرونده هاي مطروحه در نزد محاكم، بعضا مشاهده مي گردد كه في مابين قضات محترم در موارد رسيدگي به بزه موصوف در ماده 617 قانون مجازات اسلامي (تعزيرات) مصوب سال 1375، تحت عنوان «تظاهر و قدرت نمايي با سلاح سرد»، اختلاف عقيده وجود داشته و دو نظر موجود است. عده اي بر اين باورند كه بزه تظاهر و قدرت نمايي با سلاح سرد ذكرشده در ماده 617 قانون مزبور، صرفا در مواردي قابل تحقق است كه هدف مرتكب به انجام فعل بعد از آن تحقق نيابد، در مقابل نيز گروهي معتقدند كه، بزه مذكور در ماده 617 قانون فوق، به نحو اطلاق تعيين گرديده و قيد و استثنايي از سوي قانون گذار درخصوص ارتكاب اين فعل بيان نشده است، لذا موفقيت و يا عدم موفقيت فرد مرتكب در ارتكاب افعال بعدي، تاثيري در مجازات وي به جهت ارتكاب فعل پيشين نخواهد داشت. با عنايت به موارد ذكرشده در پژوهش حاضر و صرف نظر از صحت استدلال هر يك از قايلين به هر دو عقيده، به نظر مي رسد كه، قانون گذار در طرح ماده 617 قانون مجازات اسلامي (تعزيرات) مصوب سال 1375، به ميزان قابل توجهي حفظ نظم و برقراري امنيت را مدنظر قرار داشته است. لذا حسب اطلاق مفاد مطروحه در متن ماده و عدم ذكر قيد و استثنايي از سوي قانون گذار، اين مهم واقف مي آيد كه بزه مزبور به محض ارتكاب افعال يادشده از سوي مرتكبين محقق مي گردد و موفقيت مجرمين در ورود صدمات بعدي به فرد شاكي، تاثيري بر مجازات فرد خاطي درخصوص ارتكاب اعمال پيشين ايشان نخواهد داشت. و صدور قرار منع تعقيب از سوي قضات محترم دادسرا و صدور حكم برايت از سوي قضات محترم دادگاه نيز امري ناصحيح تلقي مي گردد.

Considering the cases before the courts, it is sometimes observed that there is a disagreement regarding the crime of demonstration and displaying a cold weapon; There are two different approach in this regard. Some believe that the abovementioned crime can be committed only in cases where the main purpose of the perpetrator is not achieved after that, while some believe that the crime In Article 617 of Islamic Penal Code, has been determined in an absolute manner and no exception is stated by the legislator in this regard, therefore the success or failure of the perpetrator in committing subsequent acts will not affect his punishment for committing the previous act. Considering the cases mentioned in this article and regardless of the correctness of the argument of regarding both opinions, it seems that the legislator in the draft of Article 617 of the Islamic Penal Code approved in 1375, significantly preserved public order and security have been considered. Therefore, according to the provisions of the article and the absence of exceptions by the legislator, it is important to realize that the offense is committed as soon as the perpetrators commit the above acts and the success of the perpetrators in inflicting further injuries on the plaintiff, will not affect the punishment of the offender for committing his previous acts. Consequently it can be said the orders issued by prosecutor and court is also considered incorrect.