كاربرد نانوذرات دي‌اكسيد تيتانيوم (TiO2) بر عملكرد كرم ابريشم ‌

Applying of Dioxide Titanium Nanoparticles (TiO2) on Performance of Silkworm

نانوذره دي اكسيد تيتانيوم به واسطه خواص ويژه الكتريكي، نوري و فوتوكاتاليستي كه دارد، بيشترين كاربرد را در بين نانوذرات فلزي به خود اختصاص داده داراي خاصيت آنتي­باكتريال خيلي قوي بوده و بطور وسيعي بعنوان ماده پاك كننده محيطي استفاده مي­شود. با توجه به اينكه پرورش كرم ابريشم در منطقه تربت حيدريه يكي از صنايع اصلي كشاورزي محسوب مي­شود و تعداد زيادي كشاورز از اين طريق امرار معاش مي­كنند، تحقيق حاضر با هدف بررسي اثر نانوذرات دي اكسيد تيتانيوم بر خصوصيات رشدي و عملكرد كرم ابريشم بصورت آزمايشي در قالب طرح كاملا تصادفي در سه تكرار انجام شد. تيمارهاي آزمايشي شامل كاربرد غلظت­هاي مختلف نانوذرات دي اكسيد تيتانيوم (0، 5، 10، 50 و 100 ميلي­گرم در ليتر) در رژم غذايي كرم­ هاي ابريشم بود. صفات مورد اندازه­گيري شامل درصد زنده ماني سن چهارم و پنجم، وزن پيله، وزن قشر پيله و درصد قشر پيله بود. نتايج نشان داد كه استفاده از نانوذرات دي اكسيد تيتانيوم باعث افزايش درصد زنده­ ماني و عملكرد پيله و قشر پيله شد. وزن پيله ­ها 3/30 و 3/85 درصد به ترتيب در تيمارهاي 5 و 10 ميلي­گرم در ليتر نانوذرات دي اكسيد تيتانيوم نسبت به تيمار شاهد افزايش نشان داد (0/05 >p). وزن قشر ابريشم و نسبت قشر ابريشم در تيمار 5 ميلي­گرم در ليتر نانوذرات دي اكسيد تيتانيوم نسبت به تيمار شاهد به ترتيب 10/40 و 6/27 درصد بيشتر بود (0/05 >p). نتايج اين تحقيق نشان داد در حالي كه استفاده از نانوذرات دي اكسيد تيتانيوم در غلظت 5 و 10 ميلي­گرم در ليتر باعث افزايش عملكرد پيله و غشا پيله مي­شود ولي غلظت­ هاي بيشتر تاثيري بر اين صفات ندارد.

The present investigation was carried out to evaluate the effects of dioxide titanium particles on growth and performance character. Based on previous works, it is expected that TiO2 nanoparticles (NPs) improving the feed efficiency and promote silk protein synthesis in the silkworm can be improved important traits such as cocoon shell weight and cocoon weight. The experiment was designed in a completely randomized design with three replications. Five groups of silkworms fed diets with dioxide titanium nanoparticles at 0, 5, 10, 50, and 100 mg/l in duration 4 and 5 instars. Data were analyzed by SAS software, and Duncan test was used to compare the mean. It was observed that the addition of dioxide titanium nanoparticles at different levels significantly improved percent viability, cocoon and cocoon shell performance compared control group. In comparison to the control treatment, cocoon weights rose by 3.3 and 3.85 percent in 5 and 10 mg/l dioxide titanium, respectively. In comparison to the control treatment, 5 mg/l nanoparticles had a higher cocoon shell weight and cocoon shell ratio of 10.40 and 6.27 percent, respectively. Results showed that using dioxide titanium nanoparticles in 5 and 10 mg/l can increase cocoon and cocoon shell performance, but it has not effect on these traits with higher concentration.