آموزش اثربخشي ذهن آگاهي بر سرمايه روان شناختي، شادكامي و رضايت از زندگي در زنان خانه دار

فاقد عنوان

اين پژوهش باهدف بررسي اثربخشي ذهن آگاهي بر سرمايه روان شناختي، شادكامي و رضايت از زندگي در زنان خانه دار انجام شد. اين پژوهش از نوع شبه آزمايشي بود كه با روش پيش آزمون - پس آزمون با گروه كنترل انجام شد. جامعه آماري پژوهش حاضر، كليه زنان خانه دار شهر اصفهان بودند. نمونه هاي پژوهش شامل 30 نفر از زنان خانه دار شهر اصفهان كه به مراكز بهداشت مراجعه مي كردند، بود كه به روش نمونه برداري در دسترس انتخاب و در دو گروه مساوي آزمايش (15 نفر) و كنترل (15 نفر) جايگزين شدند. ابزارهاي پژوهش عبارت بودند از پرسشنامه شادكامي آكسفورد (1989)، پرسشنامه استاندارد سرمايه روان شناختي (لوتانز، 2007) و مقياس رضايت از زندگي (دينر و همكاران، 1985). جهت تحليل داده ها از ميانگين و انحراف معيار و تحليل كواريانس با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 25 براي بررسي فرضيه هاي پژوهش استفاده شد. نتايج نشان داد در مرحله پس آزمون بين گروه آزمايش و گروه كنترل ازلحاظ متغيرهاي وابسته سرمايه روان شناختي (خودكارآمدي، خوش بيني، اميدواري، انعطاف پذيري)، شادكامي و رضايت از زندگي تفاوت معني داري وجود داشت و آموزش ذهن آگاهي بر سرمايه روان شناختي (خودكارآمدي، خوش بيني، اميدواري، انعطاف پذيري)، شادكامي و رضايت از زندگي موثر بوده است؛ بنابراين مي توان نتيجه گرفت آموزش ذهن آگاهي موجب افزايش سرمايه روان شناختي، شادكامي و رضايت از زندگي در زنان خانه دار مي شود.

not abstract