نشانه شناسي فرهنگي غزليات شمس بر اساس اسطوره هاي نجومي

Cultural semiotics of Shams Ghazals based on astronomical myths

دانش نشانه شناسي به مطالعه انواع نشانه هاي موجود در يك متن مي پردازد. نشانه شناسي فرهنگي از انواع نشانه شناسي نقد نو است كه با آن مي توان به لايه هاي نهائي غزليات شمس دست يافت. مولانا در غزليات باظرافت و ظرفيت بالايي به بيان انديشه هاي عرفاني خود پرداخت هاست. تبيين اسطوره هاي نجومي كه از مهمترين رمز گان ها در نشانه هاي فرهنگي به شمار مي رود، از اهداف اين مقاله است كه به شيوه توصيفي - تحليلي و با روش تحليل محتوا به بررسي و تحليل اسطوره هاي نجومي در هفتاد غزل اول غزليات شمس پرداخته است. پژوهش حاضر نشان داد، غزليات شمس جلوه گاه اسطوره هاي نجومي است كه در ناخوداگاه مولانا اثر گذار بوده است و اين عارف شاعر براي تبيين الگوي فكري و عرفاني خود از اين اساطير و باور هاي نجومي بهره برده است. با در نظر گرفتن اعتقادات و باورهاي كهن اسطوره اي كه از ديرباز، فلك و پديده هاي فلكي را در سرنوشت خود اثر گذار مي دانسته اند، به بررسي اسطوره هاي نجومي در غزليات شمس مي پردازيم.

Cultural semiotics is one of the types of the semiotics of new criticism with which the hidden layers of Shams Ghazals can be explored. Jalal ad-Din Muhammad Rumi, also known as Molavi, has expressed his mystical thoughts in Ghazals elegantly and with great capacity. Explaining astronomical myths is one of the most important codes in cultural semiotics. In this article, the descriptive-analytical method and content analysis method were used to study and analyze astronomical myths in the first seventy Ghazals of Shams. The results showed that Shams Ghazals are the manifestation of astronomical mythsthat haveinfluencedMoulavi’s subconscious.Also,itwas foundthat this mystic poet has used these astronomical myths and beliefs to explain his intellectual and mystical patterns. The ancient beliefs and myths have long considered the astronomy and astronomical phenomena to be influential in their destiny. Accordingly, in the present study, astronomical myths in Shams Ghazals were investigated.