عنوان به زبان ديگر :
Phenomenology of Change, Continuity and Constancy of the Concept of City and Memory in the Historical Center of Tehran from the Perspective of Architects, Historians and Artists
پديد آورندگان :
دانشپور، عبدالهادي دانشگاه علم و صنعت - دانشكده معماري و شهرسازي، تهران، ايران , علي الحسابي، مهران دانشگاه علم و صنعت - دانشكده معماري و شهرسازي، تهران، ايران , حسيني كومله، مصطفي دانشگاه علم و صنعت، تهران، ايران
كليدواژه :
خاطره جمعي , دگرگوني و پيوستگي , پايايي , مركز تاريخي تهران
چكيده فارسي :
شهرهاي ايراني در دوران معاصر در پي دگرگوني ارزشها و اعوجاج آداب فكري و زيستي و تغيير رابطه انسان با جهان و طبيعت، انسجام ديرينه كالبدي، اجتماعي و فرهنگي خود را در معرض خطر مي‌بينند. در چنين شرايطي خاطرات جمعي رو به فراموشي نهاده و روح و مفهوم شهر بكلي دگرگون مي‌گردد. هدف از نوشتار حاضر، مطالعه دگرگوني، پيوستگي و پايايي مفهوم شهر و خاطره جمعي در مركز تاريخي تهران است. روش پژوهش كيفي و راهبرد آن پديدارشناسانه است. در اين نوشتار، ضمن مروري بر نوشتگان مرتبط با خاطره جمعي، دگرگوني، پيوستگي و پايايي، يك چارچوب نظري براي انجام مطالعه پديدارشناسانه تدوين گرديده و بر پايه آن مصاحبه عميق نيمه‌ساختاريافته با معماران، هنرمندان و مورخان زاده و زيسته مركز تاريخي تهران انجام شده است. نتايج اين پژوهش، دربرگيرنده گونه-بندي خاطرات جمعي، دسته‌بندي نشانه‌ها و علل تغيير محدوده تاريخي تهران است. در اين پژوهش به عواملي همچون تداوم حس و حال برخي محلات تاريخي، تداوم حضور پايگاههاي مذهبي و تداوم بخشهايي از سنت معماري به عنوان راز پيوستگي مفهوم شهر در طول زمان اشاره گرديده و عناصري همچون سايه مستدام البرز، خيابان وليعصر، ابنيه تاريخي، پارك شهر، بازار و بازارچه‌هاي تاريخي به عنوان ضامن پايايي شهر معرفي مي‌گردند. همچنين مي‌توان آستانه بهينه دگرگوني، پيوستگي و پايايي در مركز تاريخي شهر را در حدود غلبه مرمت بر تخريب و نوسازي، فرهنگ پيرايش به جاي آرايش، حفظ شخصيت مركز تاريخي، سبك زندگي و سكونت اصيل در جريان تغييرات و عدم غلبه سوداگري بر نيازهاي واقعي تعريف كرد.
چكيده لاتين :
Nowadays, Iranian cities find their long-standing physical, socio-cultural cohesion in jeopardy due to the change of values, intellectual customs, lifestyles and human relationship with the universe and nature. In such circumstances, collective memories are forgotten and the soul of the city is completely changed. The aim of this paper is to study the change, continuity and constancy of the concept of city and memory in the historical center of Tehran. The research method is qualitative, adopting a phenomenological strategy. In this article, through a literature review about collective memory, change, continuity and constancy, a theoretical framework for phenomenological study has been developed and based on it, in-depth semi-structured interviews with architects, artists and historians living in the historical center of Tehran has been carried out. The results of this study include the classification of collective memories, the categorization of signs and causes of change in historical areas. Some factors such as the continuation of the local character of some neighborhoods, the presence of religious sites and the continuity of some architectural traditions can be considered as a secret of the continuity of the concept of the city over time and also the continuous presence of Alborz, Valiasr Street, historical buildings, city park, historical bazaars can guarantee the constancy of the city. One can define the optimal threshold of change, continuity and constancy in the historical center in terms of making the restoration overcome demolition, preserving the character of the historical center and local lifestyle during changes.
