نقد تكاملي جوزف كرول از تصوير دوريان گري: ارزيابي انتقادي

Joseph Carroll's Evolutionary Critique of the Picture of Dorian Gray: A Critical Study

در نقد ادبي تكاملي از منظر نظريه‌ي تكامل دارويني شاهكارهاي ادبي نقد مي‌شوند. هدف عمده ­ي اين سنخ نقد آن است كه با نگاهي نو، نوري تازه بر هزارتوهاي غامض روابط انساني بتاباند. جوزف كرول از سردمداران نقد ادبي تكاملي است و معروف‌ترين نقد وي بر تصوير دوريان گري، اثر اسكار وايلد، نگاشته شده است. اين مقاله مروري انتقادي است بر نقد تكاملي كرول از شاهكار وايلد. دعوي مقاله آن است كه كرول در نقد خود با اين دشواري روبه‌روست كه هدف اصلي كنش‌هاي آدمي از منظر تكامل زيستي بقا و توليد مثل است در حالي­كه وايلد هدفي مغاير با اين را براي قهرمان داستان خود، دوريان، معرفي مي­كند. نقد كرول يك نقد ادبي با ارزش است اما شايد نتوان آن را يك نقد ادبي تكاملي تمام عيار به‌حساب آورد زيرا توجه كرول عمدتاً معطوف به روان‌شناسي تكاملي است در حالي‌كه از تكامل فرهنگي و لايه­هاي فرازيستي انسان در نقد خود بهره نمي­برد. با نگاه به نظريه هايي نظير آراء دي­وال مي­ توان اين نقد را بيشتر به يك نقد ادبي تكاملي نزديك كرد.

In evolutionary literary criticism, literary masterpieces are criticized from the perspective of Darwinian theory of evolution. The main purpose of this type critique is to shed new light on the ambiguous labyrinths of human relations with a new look. Joseph Carroll is one of the leaders in evolutionary literary criticism, and his most famous critique is based on Oscar Wilde's Dorian Gray. This article is a critical review of Carroll's evolutionary critique of Wilde's masterpiece. The article argues that Carroll faces this difficulty in his critique that from the evolution viewpoint the biological main purpose of human actions is survival and reproduction, Wilde, on the other hand, introduces an opposite goal to his protagonist, Dorian. Carroll's critique is a valuable literary critique, but it may not be considered a full-fledged evolutionary literary critique because Carroll's focus is primarily on evolutionary psychology and does not use the cultural evolution beyond biological levels in this critique. While by using theories such as De waal's views, this critique can be brought closer to an evolutionary literary critique.